Waterprijs of waterhoofd

07 oktober 2010 door Willem Schneider

De laatste tijd komen begrippen als kwaliteit, kwantiteit, kritisch vermogen allemaal voorbij. Voorbij want wat er mee gedaan wordt vraag ik mij dan af. Veel van de opmerkingen worden geplaatst door professionals. Ik vraag dan nog wel eens of de kwaliteit van hun kritisch vermogen wordt toegepast op de kwantiteit van hun werk. Meestal blijft het dan stil of krijg je het antwoord dat binnen het werk wat men doet alles op macro niveau goed zit zoals de voormalig gemeentesecretaris ook vaak plagt te zeggen. Als het gaat om kwaliteit schijnt er nogal wat verschil in perceptie te zijn.


Recent kreeg ik een artikel toegezonden over de kwaliteit van het water in Zwijndrecht. Een artikel uit een wat verder verleden  van voor de tweede wereldoorlog. De kans is dat U als lezer dit artikel destijds hebt gelezen is dus zeer klein. Is dat wel zo dan is Uw kritisch vermogen nu voldoende geprikkeld om te reageren.
Het artikel gaat over de kwaliteit van het water dat in Zwijndrecht te wensen over laat. Je zou zo zeggen dat hebben we toch gewoon allemaal meegemaakt. En met zijn allen betreft dat heel wat meer mensen dan  zo een vijfenzeventig jaar geleden. Dat klopt de kwantiteit die getroffen werd door de gebrekkige kwaliteit  van het water overtreft ruimschoots het aantal van destijds.
Destijds was het ook nog een gemeentelijk waterbedrijf en kwam de klacht dan ook direct bij de gemeente terecht die het grondwater door de leidingen pompte. Er was destijds ook een beperking in het gebruik van de hoeveelheid water. Je mocht niet meer gebruiken op straffe van een boete aldus een verordening van destijds uitgevaardigd door het gemeentebestuur.


De huidige kwaliteit van het water is voldoende aldus het waterbedrijf dat al lang geen gemeentelijk waterbedrijf meer is maar een Oase in het waterlandbedrijvenpark.  Kwaliteit is iets waar de kritiek vanuit de lokale politiek steeds harder is gaan doorklinken waardoor  alle beloften vanuit de Oase over een verbeterslag hebben geleid tot het loslaten van grondwater als bron voor Zwijndrechts water. De gekozen bron is nu een andere leverancier binnen het waterlandschap die een betere kwaliteit in de juiste kwantiteit kan leveren. Daarvoor moest dan wel een pijp onder de rivier doorgeschoten  worden om het water van de ene kant van de rivier naar de andere te krijgen. Toen die kogel door de kerk was werd een feestje gevierd.
Evident is dat het kritisch vermogen van inwoners en politici die zich hierover uitspraken toen even verstomde. Op de waterrekening stond sinds jaar en dag een heffing vanwege grondwater en men is nu natuurlijk wel benieuwd of deze op de nota is afgevoerd, dit jaar voor het eerst zichtbaar.


Waar men ook heel kritisch over is , is het feit dat het water wat nu ingekocht wordt bij de buren, is de prijs. De prijs van het water is namelijk goedkoper dan de vaste prijs die men nu moet betalen. Binnen het waterlandsschap heeft nog geen liberalisatieslag  plaatsgevonden.
Een waterleidingsbedrijf krijgt een concessie van de provincie waardoor een lappendeken van waterleveranciers is ontstaan. Binnen Zwijndrecht krijgt men nu van twee kanten af water. Wel van dezelfde leverancier maar niet via dezelfde pijp. En voor de zelfde prijs.
Over de kwaliteit die in Duitse graden wordt gemeten kan nu de discussie bijna niet gaan, bijna want daarover wordt door de consument nog steeds verontrust gereageerd. Volgens de consument die het artikel leverde over de kwaliteit van het water is de kwaliteit nog steeds slechter dan ten opzichte van bijvoorbeeld Alblasserdam. Het water in Zwijndrecht is nog steeds kalkrijk. De constatering komt voort uit een vergelijking van apparaten. Een waterkoker in Zwijndrecht heeft meer kalk dan in Alblasserdam.
Nu zal er door de waterbeheerders tegengesproken worden dat dit een juiste meting is maar de Zwijndrechtenaar heeft door de jaren heen veel meer apparaten moeten kopen door de verkalking dus is daar extra kritisch op. Vooral omdat ze nu weer extra veel moeten betalen voor hetzelfde water als de buren.


Het is aan de heren dames politici om hier kritisch op te zijn. Via de gemeenteraad kunnen zij tegen de commissaris bij de waterleiding hun stem laten horen en dat is de burgemeester. De burgemeester de Bruine was destijds een belangrijke speler bij het ontstaan van de watertoren en het waterleidingbedrijf. De huidige burgemeester Scholten ijverde lang voor de restauratie van de kap van de watertoren en kwam er tot zijn verbazing achter dat de watertoren plots verkocht was. 
In de honderd jaar dat de watertoren er ruim staat is er dus heel wat te doen geweest rondom water maar een ding is zeker dat de kwaliteit van het water altijd een discussie is geweest en dat het gebruik van water, de kwantiteit ook een discussie is gebleven.
Het is feitelijk zoals ik begonnen ben. Deskundigheid van van bestuurders op welk niveau dan ook heeft niet geleid tot een waterproduct waarbij  de afnemer tevreden is. De waterwet  die leidde tot de oprichting van waterleidingbedrijven hebben de volksgezondheid veel goeds gebracht maar als we daarna niet waren gaan letten op de kwaliteit van oppervlaktewater dan hadden we nu zwaar vervuilde sloten gehad. Dat kwam eigenlijk ook weer door kritische burgers die oog hadden voor het verdwijnen van de biodiversiteit.
Het zijn dus toch vooral die kritische burgers die oog hebben voor de kwaliteit van hun kwantiteit. De huidige watergebruiker ziet via zijn watermeter wat hij gebruikt en wil graag de prijs betalen die er voor staat en niet de prijs die zijn leverancier er voor mag vragen volgens de algemene ledenvergadering.


Water heeft iets met Zwijndrecht en Zwijndrecht heeft iets met water. Zolang Zwijndrecht niet hoeft te gaan betalen voor het water dat langs of door Zwijndrecht stroomt dan kan het nog goed komen want anders wordt het dubbel betalen omdat we onder en bovenwater hebben.
Misschien zou het waterschap de leverancier moeten worden. Zij houden de dijk in stand, regelen de afvoer van ons rioleringswater, waarom zouden ze dan ook niet ons het water leveren in plaats van een  waterleidingbedrijf.
De naam zegt het al een bedrijf dat de waterleiding beheert die ons eigendom is.  Steeds minder bestuurders en administratieve lasten, waarom zijn er in die honderd jaar nooit bestuurders geweest die met hun kritisch vermogen zo de kwaliteit hebben nagestreefd om zo een kwantiteit van diensten in een bedrijf te leveren.
Zijn het zakkenvullers of hadden ze gewoon een waterhoofd. Binnenkort zullen we het weten.

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.