Feest en het verhaal van Leo Meijer

14 april 2013 door Willem Schneider

Soms verbaast het me dat we meer vijfenzestig jaar na de tweede wereldoorlog  beeldmateriaal uit die tijd terug vinden. Mooi of niet mooi laat ik dan maar even in het midden. Wat in ieder geval blijkt dat er nog veel materiaal onder de mensen zit wat nu door de social media gewoon gedeeld kan worden.


Wat ik leuk vond was de foto van de Graf Zeppelin 1 boven het gebied wat wij nu als westkeethaven kennen. De foto is afkomstig uit het archief van Lucien den Arend die zo meldde hij mij in email s aan elkaar nog schoenendozen vol aan materiaal heeft waar zelfs zijn opa Fuik geboren in 1840 nog op staat.
De Graf Zeppelin was een eerste in de reeks  waarna zijn opvelger de Graf Zeppelin 2 volgde en de nog veel bekendere Hindenburg.

Dat brengt mij weer terug bij de tweede wereldoorlog. Binnenkort verschijnt er een boekje over de geschiedenis van een van onze Joodse inwoners Leo Meijer. Hij was de zoon van apotheker Meijer die wel de oorlog overleefde. U begrijpt Leo en ook zijn moeder overleefden deze niet. Auschwitz als eindbestemming.


Toch is er over Leo een boek gemaakt door Mevrouw Letterie waarin zij aan de hand van brieven het verhaal vertelt. Leo maakte ook tekeningen en anders dan foto s vertelt dit ook een verhaal. Een van die tekeningen laat een circus zien op het Veerplein. Langs en boven de oever gebeurde er nog wel eens wat dat de aandacht trok.


Vanaf 26 april is er in het gemeentehuis van Zwijndrecht een tentoonstelling gewijd aan het boek cq het leven van Leo Meijer.
Iets anders wat mijn aandacht trok was een filmpje wat via facebook voorbij kwam. Het heette sneeuwpret Zwijndrecht 1943 . Bij het bekijken van het filmpje -te vinden op You Tube-  verwachtte ik eigenlijk iets anders. Soldaten en andere oorlogstaferelen maar nee niets van dat alles. Het is een vrolijke familiefilm . Daadwerkelijk sneeuwpret waarin de Bruïnelaan, Raadhuisplein Emmastraat maar ook het Veerplein en de Rotterdamseweg te zien zijn. Het zijn allemaal vrolijke mensen die spelen kinderen die aan het sleeën zijn en zelfs een arrenslee.


Is dit dan 1943 vroeg ik mij af want het zal toch ergens uit moeten blijken dat het oorlog is. En dan bij het stuk dat het gemeentehuis gefilmd wordt is plots de voordeur van het gemeentehuis te zien dat gesloten wordt en waarboven het bord prijkt ; distributiekantoor. Ja dat is mij dan duidelijk dat dit in de oorlog geweest moet zijn maar dat dit dan zo gefilmd mocht en kon worden vind ik best wel bijzonder Ik zal het ook eens aan Kees Popijus voorleggen want hij heeft aan veel historische werken over Zwijndrecht meegewerkt of zelf uitgegeven.


In een ander historisch filmpje dat meldt; het bezoek van Anton Mussert aan Dordrecht zie je dat deze in 1941 ook in Zwijndrecht is geweest. Op en rond het Raadhuisplein zie je vele bruinhemden staan met de arm geheven als hij daar voorbij komt.


Nu is er in de geschiedenis veel te vinden over oorlogen en heb je de verhalen van de oude Grieken met alle verschrikkingen van dien. Men weet daar heel veel over te verhalen maar oorlog op zich is geen fijn onderwerp maar wel populair vanwege heldendom. Het is iets wat ons iedere dag nog steeds bereikt en waar wij in Zwijndrecht tot op de dag van vandaag de wonden nog van hebben. In Afghanistan verloren wij  soldaten maar ook mensen uit die regio die hier heen vluchten verloren het leven.

De mens kan dus wel leren van zijn geschiedenis. Toch vieren we nog onze veteranendag want ook in een leger zitten er mensen die vanuit de overtuiging voor hun vaderland, de goede zaak,  hun best hebben gedaan en ook dat mag je in ere houden.
Het verhaal van de Joodse families in Zwijndrecht, de regio  krijgt nu nog steeds aandacht.

In Zwijndrecht is nu met het boek over Leo weer een stuk geschiedenis en herdenking tot leven gebracht, in Dordrecht willen ze dat doen met herdenkingsstenen in de straat. Bij ieder huis waar een Joodse familie heeft gewoond die weggevoerd zijn wil men zo een steen in het straatwerk inbrengen.

Als dit plan van de grond - of beter gezegd in de -grond komt dan komt er ook vanzelf een gedenksteen voor de Joodse mensen die van origine in Heerjansdam zijn geboren en getogen en op een bepaald moment in de oorlog naar Dordrecht zijn vertrokken.
Ieder jaar vieren en herdenken wij allen die door oorlog zijn getroffen met als basis de tweede wereldoorlog als aangrijpingspunt. Toch zou het het beste zijn als iedereen iedere dag er bij stil zou staan dat oorlog niet iets is waar je mee wil leven maar dat vrede in het hart een betere weg is.Dat sluit dan ook aan bij de initiatiefnemers van de vredespaal; moge vrede heersen op aard.


Het begin van deze column begon ik met de foto van de Graf Zeppelin die toch wel als wonderlijk  vervoermiddel gezien werd. Het was niet alleen een vervoermiddel maar ook een van de eerste bommenwerpers die ingezet werd in de eerste wereldoorlog. Engeland werd geteisterd door deze bommenwerpers die langs de kust maar ook tot in Londen hun dodelijke lading afwierpen. Een antwoord op deze vorm van terreur hadden ze toen niet en het was dat met veel bravoure er vliegers waren die s-nachts  op pad gingen om dit soort aanvallen aan te pakken.


Zo zag en zie je in iedere oorlog weer iets nieuws opduiken wat voor vredevolle doeleinden ingezet kan worden maar waar de machthebber zich laat overhalen om het te misbruiken.
Laten we de mooie momenten in herdenkingen dan ook gebruiken om ons daar op te richten.


Het verhaal van Leo verteld iets moois ook al eindigde het geheel triest. Het feit dat door dit boek er scholen al weer naar Westerbork zijn gegaan om iets met het thema te doen is mooi
Fijne Koninginnedag en andere herdenkingsdagen

Gerelateerde straten:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.