The times they are a changing
Deze week werd ik aangesproken door een inwoner terwijl ik op het gemeentehuis op de leestafel zat te kijken wat er voor informatie lag. Het is altijd leuk om zo plots verrast te worden door iemand wiens familie ook nog een grote rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van Zwijndrecht zonder daar prat op te gaan.
Hij was positief over zijn ervaringen op het gemeentehuis en ging verder even in op de ervaringen die we gezamenlijk hadden. Het gesprek beëindigden we vanwege het afgaan van een mobiele telefoon. De veranderingen waar ik direct bij stil stond in de afgelopen 80 jaar was de communicatie. De mobiele telefoon nu tot een sporadische telefoonaansluiting toen.
Wie in het oude raadhuis de telefooncentrale bekijkt die er staat ziet daar nog goed hoe we vroeger doorverbonden werden. Om iemand te bereiken moest je vooral via een telefoniste vragen of het mogelijk was om in contact te komen. Veel mensen zullen zich nog wel herinneren dat er geen telefoon was in huis en dat je naar een telefooncel ging of bij de buren ging vragen of je mocht bellen of gebeld mocht worden.
Sommige bedrijven hadden zelfs de service dat je er kon bellen en middels de telefoontikker moest je dan afrekenen. Hoe anders is dat nu en wie herinnert zich nog dat er geen internet was want hoe normaal is het nu even alles via de computer te doen. In de jaren zestig spuugden computers acceptgiro s uit in de vorm van ponskaarten terwijl je nu gewoon een nota krijgt per mail en dat even overmaakt.
Terug naar de veranderingen van tachtig jaar geleden naar nu bekeek ik het profiel van Zwijndrecht vanaf de brug die er ook nog maar zo’n vijfenzeventig jaar ligt. Het profiel van het veerplein veranderde met de komst van de winkelgalerij en tot aan het veerplein is nu geen bedrijvigheid meer zichtbaar anders dan kantoor en restaurants. Dat laatste is een mooie verandering maar eigenlijk ook wel passend op de dijk. Tachtig jaar geleden zaten daar de kroegen.
Of je in de kroeg kon eten weet ik niet maar ongetwijfeld kon je terecht in het Witte paard voordat dit als hotel werd gesloten en waren er beslist wel simpele maaltijden te krijgen in de kroeg of anders wel patat van de Boef. Patat is er nog steeds te krijgen bij de Brug onderaan de dijk i.p.v. onder de brug waar de Boef zat.
Ook daar zat destijds nog een sigarettenwinkel en was er een kroeg aan de overzijde en in de Dacosta straat zat Bas Baan, het benzinestation is verplaatst naar op de dijk. Door de tunnelbouw verdween veel ook in Meerdervoort wat nu recent opnieuw is opgeknapt en het hart van Meerdervoort heeft gekregen. De gehele stratenloop, vijvers en sloten zijn verdwenen.
Aan oude foto s is goed te zien hoe wij vroeger met water omgingen, er was veel meer wateroppervlakte berging. De tunnel onder de rijksweg is verdwenen en vanaf de brug kan je de rijksweg goed volgen Die steeds hoger is komen te liggen in de afgelopen 50 jaar. De hoogbouw van het IJsvogelplein is daarvandaan ook goed te zien en markeert grootte Lindt goed. Vroeger was de kerktoren het hoogste punt en mocht er niet hoger gebouwd dan dit hoogtepunt.
Was Zonnestein en eemstein nog het hoogste punt aan de grens met het kassengebied bij HIAmbacht dan torent er nu sinds tien jaar een tweetal massief hoge torens uit boven het landschap die hoger zijn dan de Dordtse dom. Het uitzicht daar is natuurlijk fenomenaal maar wie had dat gedacht dat dit er zou komen twintig jaar geleden niemand toch.
Veel veranderingen komen niet zomaar. Plannen van de ringdijk werden 100 jaar geleden al ontwikkeld. De plannen werden vooral ingegeven door de ligging aan het water en de dreiging hiervan. De dijk en de rivier waren hierin maatgevend. Ook het waterwingebied wat zo een honderdtwintig jaar geleden ontstond is aan het veranderen. De watertoren is al lang niet meer in gebruik en wordt nu opnieuw gerestaureerd en krijgt een nieuwe functie. Het dak gaat waarschijnlijk weer meer naar het originele model er uit zien. Op het terrein zelf zijn plannen voor wonen en een groot restaurant annex kantoor.
Deze plannen stuiten op een fel verzet van omwonenden die er tal van bezwaar tegen hebben. Vooralsnog is de eerste fase de restauratie van de watertoren en het ombouwen tot een hotelachtige situatie. Verzet tegen plannen is van alle tijden en op vele plekken. Bij de tunnelbouw was er flink verzet tegen de sloop van de woningen. Bij de Bakens was er veel bezwaar tegen de hoogte en mogelijk windoverlast. Als plannen goedgekeurd zijn en ter inzage hebben gelegen dan valt er vaak niet veel meer tegen te doen.
Wind in Zwijndrecht is ook iets historisch. De recente windmolen discussie leidde tot een clash tussen voor en tegenstanders en legde de macht van andere overheden weer eens bloot. Zoals bij de tunnelaanleg of de dijkverzwaring er geen tegenspraak wordt geduld zo zou de provincie de belangen van inwoners kunnen overrulen. Rondom Zonnestein Eemstein merken de bewoners de windkracht goed en is dat ontstaan waar zij al bang voor waren.
Als ik op de brug sta en kijk naar de locatie waar de molens hebben gestaan en door mijn oogharen dit visualiseer zie ik het Zwijndrecht van honderdvijftig jaar geleden met een zeer klein inwoneraantal en een oversteek door middel van het veer waar de trein net aangelegd wordt.de vooruitgang of ontwikkeling wat heeft het gebracht?
Veel waar we op terugkijken en veel wat snel in vergankelijkheid raakte. Toch kijk ik vanaf die brug naar de mooie luchten en net zoals de schilders die dat door de eeuwen heen hebben vastgelegd, zie ik de stoomlocomotief, de zeilschepen voorbij glijden. hierbij denk ik aan de waarde van het gebied en wat het ons nog kan brengen. Zoals de ontwikkeling van de telefoon die alleen voor de elite was en waar we nu in grossieren om op iedere plek waar we ook zijn met de rest van de wereld verbonden zijn.
Op die brug kijk ik rond en zie diezelfde verbinding die ik als kind zag op de gevels van de rijstpellerij, Zie de oevers waar schepen met goederen uit Europa of heel wereld kwamen of vertrokken. De scheepswerven die nu nog bestaan maar op een andere locatie liggen. Op de brug krijg ik een gevoel van internationale verbondenheid.
Werelds denken en lokaal handelen met kinderen die over de hele wereld wonen en waarbij ik middels facetime gewoon kan kletsen. Tja de vooruitgang en de ontwikkeling. Ik kan met die bewuste inwoner die mij aansprak niets anders meegaan in de positieve gedachte. Het nemen van al die obstakels die voorbijkomen is er één waarbij oplossingsgericht denken en handelen de beste optie is. Ja ik ben trots op Zwijndrecht, en de brug die geeft mij het gevoel van verbinding met heel de wereld ook al is nu nog maar een lokale verbindingsroute.
