Willy Sluyter

Ik zat net even te kijken naar een aantal onderwerpen voor deze maand en daar kwamen toch direct een aantal onderwerpen voorbij, het koningshuis en haar relatie met Zwijndrecht , gemeenteraadspolitiek maar ook bouwprojecten.

Als ik kijk naar de omslag van het boek van J.Dek ; Zwijndrechtenaren en hun historie dan zie je daar een stoommachine staan die de basis vormt voor de heimachine. Ik had daar een mooi vergelijk mee kunnen maken naar de werken die op de Geer werden en worden uitgevoerd  om, aan te geven hoe simpel maar toch ingewikkeld iets kan worden naarmate de tijd vordert.

In het boek Zwijndrecht 1940 1945 van H.C.Popijus  zit een mooi verhaal over de gemeenteraad en de politiek in die periode. Zelf heb ik filmpjes gevonden over die periode waaruit blijkt hoe gevoelig iedereen was voor het wat er toen als beweging  ontstaan was. De burgemeester toen was Dhr. Jansen Maneschijn die vervangen werd door NSB er Aeckerlin. Van deze laatste burgemeester hangt er geen afbeelding of schilderij  in de B & W kamer waar alle portretten hangen.

De relatie tussen het koningshuis en Zwijndrecht met het schilderij van de koning als laatste commotiemoment valt heel veel te verhalen.  Daarin is de oude Kerk in de Pr Mauritsstraat wel het meest grootte en tastbare monument. Uiteraard is er ook de plaquette bij het beeldenpark ter herinnering aan de openvan het beeldenpark als tastbaar monument maar er is veel meer wat het koningshuis naar Zwijndrecht leidde.

In de  Zwijndrechtse wetenswaardigheden uitgegeven in samenwerking met de historische vereniging Zwijndrecht valt veel informatie te vinden die  voor mij wel voor meerdere columns te gebruiken is voor invalshoeken.  Vooral de tekening van huize Meerdervoort of de edele hoeve zoals die wel genoemd werd  is een mooi uitgangspunt.

Het mooie van de ligging van dit kasteel Meerdervoort  om het maar mooi te benoemen  is dat deze veel gebruikt is als standpunt voor schilderijen van Dordrecht. In de tekening die er is toont het de hoeve met op de achtergrond Dordrecht met als duidelijk herkenningspunt de Dordtse dom. Op veel schilderijen die van Dordrecht te zien zijn zie je dat de Zwijndrechtse oever is gebruikt.

De lijnen van de horizon die je als meetpunten kan gebruiken geven dat veelal aan. Waar nu de stadsbrug ligt  is vanuit Meerdervoort gezien de plek waar men schilderde. Met al die informatie van de verschillende schilderijen vindt je dus zo ook veel terug van de Zwijndrechtse oever en zijn bewoners. Het geeft informatie omtrent kleding en bedrijvigheid die wel op papier beschikbaar is maar nooit goed in beeld kwam.

In de recente wedstrijd voor het koningsportret is ook door diverse mensen  op tv en in de krant ingegaan op het perspectief en verhoudingen in de schilderwerken. Zelfs politiek werd er gesproken over de kwaliteit van het werk waarbij men met weinig respect sprak over de kunstenaars. Kleuterschoolwerk was zelfs een opmerking.

Dat raadslieden en kleuterscholen of bewaarschool zoals dat vroeger heette verbonden zijn is wel terug te vinden in het boekwerkje Zwijndrecht verleden in beeld. Op het Veerplein stond tenslotte het gemeentehuis waarin destijds ook de bewaarschool was gevestigd.

In Zwijndrecht was ook op het Veerplein Willy Sluyter actief waar hij een atelier had waarvan zelfs de sporen later nog zijn terug gevonden op de muren. Willy Sluyter was begenadigd portret schilder die ook veel portretten van het koningshuis geschilderd heeft. Naast zijn werk als portretschilder was hij ook actief voor de commerciële wereld waaronder bekende werken voor een bandenfabriek in Rijsoord.

Politici doen door de jaren heen veel van zich spreken of zijn opvallend aanwezig In de Tweede wereldoorlog treed Dhr. Horsman terug als wethouder als de NSB burgemeester wordt geïnstalleerd. De toenmalige raadszaal waar de NSB versierselen hangen dienen als laatste gevangenis voorafgaand aan de deportatie van de Zwijndrechtse Joden.

Nu valt er ook een heel verhaal te vertellen over al die kleurige of vooral veel kleurloze raadsleden die door de eeuwen heen hier hun werk hebben gedaan maar van veel van hen valt alleen te verhalen dat zij met verve hun werk deden of hun mannetje of vrouwtje stonden. Van weinigen is er tastbaar aan te wijzen dat zij aan iets specifieks  hebben bijgedragen.

Dat is ook zo gek niet, want raadslidmaatschap werd meestal ingevuld door de notabelen die uit allerlei gezindten automatisch aangewezen waren. Toch is er uit dit huidige tijdsgewricht wel een raadslid wat even specifiek belicht mag worden. Dat is Henk Pasveer van de SGP, geboren aan de Zomerlust op het binnevaartschip van zijn ouders.

Henk Pasveer trad in 1977 aan en beleeft nu zijn laatste periode als raadslid. Het is genoeg geweest Chris beantwoorde hij mijn vraag. Hij neemt afscheid na zevenendertig jaar raadswerk te hebben  gedaan.

Hij wordt altijd gekenmerkt door zijn narekenwerk en het vinden van fouten daarin, en door zijn kenmerkende getik op de microfoon als test of deze functioneert. Hij heeft de modernisering van de politiek in zijn geheel mee mogen maken. Zijn klacht is dan ook het  tanende respect in de raadzaal voor elkaar.

Bij zijn aantreden in de raad was er nog het verplichte decorum van pak en stropdas en een burgemeester die niet bereikbaar was en de bijna absolute macht had. Naar nu waarbij zelfs een raadslid het waagde om in korte broek te komen, met als argument dat het niet om de kleding ging maar om het ingenomen standpunt.

Dhr. Henk Pasveer is als raadslid altijd correct  gebleven. Jarenlang is hij de nestor van de raad geweest en heeft daarmee de tijd meegemaakt dat bij afwezigheid van het college van B & W in het weekeind dat hij het bestuur moest vertegenwoordigen bij onder andere dodelijke ongelukken op de snelweg.

Henk Pasveer verdient het respect hier genoemd te worden. Een stukje raadsgeschiedenis van de Zwijndrechtse gemeenteraad raad. Beslist kleurloos die  altijd oprecht en vanuit eigen geloofsovertuiging zijn boodschap bleef uitdragen.