De inspiratie die Zwijndrecht mij geeft
Soms heb je van die ontmoetingen waarbij mensen vertellen over hun reizen en dan krijg je zin om te gaan reizen. Bij mij is het dan vooral de verbeelding die mee gaat spelen . Ik ben er erg goed in om in mijn hoofd te reizen, de verbeelding aan de macht.
Nu helpt het in dit tijdsgewricht heel erg mee dat je veel informatie, filmpjes en wat al niet meer kan vinden .
In het verleden moest je het hebben van plaatjes en praatjes. Alleen het idee aan tropische kusten of de witte kliffen van Dover en meer van dat soort bezongen witte stranden waar we naar verlangden. Het was en is voor mij nog steeds een heerlijk gevoel om zelf een beeld op te bouwen van verwachtingen.
Deze week stapte ik op de waterbus en keek naar de woelige baren waar de zon een mooie spiegeling toonde van een horizon met een mooi schaduwspel die een pracht historische lijn liet zien. Was het het nu of de horizon van honderd jaar geleden? Wat het losmaakte was de verbeelding van reizen over het water. Of het nu de Fop Smit was vanaf het Thor hoofd of de gewone veerpont of zelfs de tram naar Hoekse Waard of Oostvoorne, ik was weer verloren in de verbeelding door het landschap.
Ik heb dat vaker als ik op plekken ben en rondkijk. Bij Rijsoord richting Heerjansdam op de splitsing waar het tolhuis heeft gestaan en de tram de Dordtse straatweg volgde , rammelend langs het wapen van Rijsoord, zoals we dat nu kennen. Op de splitsing zie ik oud en nieuw elkaar ontmoeten maar bij geen verkeer en mijn oog gericht op het buitengebied verdwaal ik zomaar in eeuwen van verbeelding.
Dat reizen met mijn geestesoog heb ik ook als ik een plaatje in mijn handen heb van de Kilima Hawaiians waar Wim van Herpen als Zwijndrechter in speelde. De verbinding met de oorlog en verzet komen dan ook voorbij en bij Hawaï denk ik in dat kader aan Erik Hazelhoff Roelfzema die daar na de oorlog ging wonen en Ian Fleming als buurman had.
Ja, ineens zit ik met mijn hoofd in de James Bond verhalen. Zo bedenk ik zelf de spannende verhalen die zich afspelen op en aan de Zwijndrechtse oevers waar overtochten op het water, of via de rails mij brengen in spannende ontmoetingen in herbergen en hotels. Waar een gifgasfabriek of een mysterieuze molen een rol spelen. Mijn fantasie kent plots geen rem en ik verwerk de muzikanten er in met bezoekers uit verre landen.
Met alle kennis van geschiedenis en gebeurtenissen is dat eigenlijk een goed te gebruiken scenario en begint de regio ineens weer te leven en te lezen als een spannend boek met hotel aux arms en het Witte Paard als geweldig spannende plekken van ontmoeting. Op het dak van hotel Het Witte Paard had je een geweldig uitzicht over de regio zoals je dat nu ook kan hebben vanuit de watertoren en voor wie , zoals ik, een beetje verbeelding bezit, kan zo een verhaal bedenken.
Spannend of romantisch of meeslepend als een avonturenroman. Wat kan ik toch genieten van de verhalen die zich hier afspeelden In de filmpjes die ik recent nog zat te kijken over Zwijndrecht in negentien, eenenveertig en negentien drie en veertig zag ik weer verhaal genoeg. Een tijd waarin Wim van Herpen bij de Kilima Hawaiians ging spelen. Je kan de filmpjes ook gewoon bekijken als een tijdopname maar er gebeurde beslist veel. De Hawaiian mocht gespeeld worden van de bezetter, terwijl de gruwelen van de oorlog tal van verboden opleverden.
Na de oorlog reisde de band internationaal en scoorde een hit ; er hangt een paardenhoofdstel aan de muur, en Wim van Herpen had zijn muziekwinkel aan het Veerplein. Het mooie van verbeelding past bij deze band waarvan Bill Buijsman (oprichter) en zijn vrouw Mary pas in negentien negenenzestig voor het eerst Hawai bezochten.
Ik vind dat zelf altijd mooi om te lezen dat er een soort muziek gemaakt wordt ( vanaf negentien vierendertig) en dat pas vijfendertig jaar later de eilanden van origine worden aangedaan. Dat is de ultieme verbeelding. Ik vond de band altijd wel passend bij de rijstfabriek met namen uit de verschillende werelddelen waar ik ook zo over kon dromen.
De foto van de oever met het Thor Hoofd, de fop smit, het spoor, de RTM, de zeilboot met een mysterieuze man die staat te kijken waarbij ik alles kan bedenken, die foto is voor mij een pracht begin van een scenario voor een spannende avonturenroman. Ik vind de oevers, de Zwijndrechtse waard en de rivieren inspirerend.
Mijn advies is ga lekker genieten van die oevers, van die Zwijndrechtse waard of gewoon de eendjesvijver in wat nu Jeanne Berkelaar Park heet.
