In de soete suikerbol, geuren,kleuren en verhalen van Zwijndrecht.
Een paar weken geleden struinde ik weer eens door Zwijndrecht, dagelijks doe ik dat meestal op de fiets, maar soms wandel ik gezellig ontspannen langs paden en lanen.
Ik kwam vanaf het Albert Schweitzer gewandeld waar ik mij gezellig had laten testen ( ik zie het nog steeds scherp zo bleek ) en terwijl ik daar naar buiten liep rook ik al zoete geuren.
Rustig en tevreden liep ik zo weer Zwijndrecht in en via de Jansenlaan passeerde ik bakker van der Spoel, ook daar rook het weer heerlijk. Met het winkelcentrum Noord naast mij liep ik zo door richting Passage en met de geuren van de bakker liep ik genietend door denkend aan de lekkere geuren van bakkerijen waaronder de ondertussen verdwenen Kapinga. Terwijl ik door de Passage struinde kwam ik op de hoek de voormalige winkel van C Jamin tegen. Tja en daar op die hoek ging mijn kinderhart weer open. Fijne herinneringen door al die geuren die mijn zintuigen al hadden geprikkeld, liep ik gewoon door en niet naar huis. Het was heerlijk weer en ik wilde gewoon nagenieten van al die fijne gedachten en zoete geuren die opgewekt waren.
Ik wandelde door over de Willem van Oranjelaan, stak het bruggetje over van de eendjesvijver en liep zo richting Bruïnelaan Prins Bernhardstraat.
Recent was ik ook Bakker Schepers tegengekomen in een oude advertentie uit negentien zesentwintig, maar mijn gedachten gingen verder uit naar de hoek van de Burgemeester Bruïnelaan Prins Bernhardstraat. Ook daar rook ik vroeger de zoete geuren en had het verzakte bakkerspand een aantrekkingskracht op mij. Niet dat ik er iets ging kopen maar de buitenkant had voor mij iets van een Anton Pieck huisje, met de sfeer van de Efteling. Nu is ondertussen het pand reeds lang vervangen door nieuwbouw maar net als de geuren blijft dat een mooi gevoel opwekken. Bakker Korteweg is net als bakker Schepers en Kapinga verdwenen. Zo gaat dat maar dat kon mijn opgewekte gevoel met zoete geuren in mijn hoofd niet verdringen, Het soete suikerbol gevoel uit de boeken was ondertussen opgewekt en ook al waren de verhalen van de bakker niet die als uit de boeken voelde ik mij er persoonlijk mee verbonden.
Ik wandelde door op die mooie herfstdag richting Veerplein en liep in gedachten de Julianastraat in en besloot langs het badhuis te wandelen zo de Emmastraat in.
Het was vast dat heerlijke emotionele gevoel van de geuren dat ik zo door de straten slingerde richting Veerplein. Logischer was het geweest om door de Julianastraat rechtdoor te lopen maar het zal toch de gedachte zijn geweest aan geuren, oude advertenties, het verhaal geschreven door WG Hulst dat ik er zo een avontuur van maakte. Langs de molen, die natuurlijk lang verdwenen is, naar boven richting Maasplein/Veerplein..
De verhalen van de bakker uit de soete suikerbol speelden door mijn hoofd. Wat een mooie inspiratie leverde deze tocht mij op om net als de avonturen van de bakker een boek te schrijven maar dan met Zwijndrecht in gedachte.
Het is fijn als je zo kan wandelen en de zoete geuren aan Zwijndrecht kan koppelen, aangezien de fabrieken weleens minder lekkere geuren verspreiden.
Richting Veerplein bedacht ik mij dat bakkerij Kapinga op de hoek had gezeten van de dijk en rook ook nog de geur van boekhandel Schimmel waar de papier anders rook dan de zoete geur van het banket. Ik bleef genieten en kwam aan op de hoek van het Veerplein waar ik met mijn rug naar alle verdwenen panden even verzuchtte aan de gedachten van C Jamin die daar gezeten had voordat zij net als vele andere winkeliers verhuisden naar de Passage. Snoepjes en koekjes die ik nu niet meer eet, zag ik in de glazen potten liggen waar velen zich aan verlekkerden.
Heerlijk de gedachte aan een andere tijd waarin kind zijn zo zijn voor en nadelen had. Bakker Schepers had ook zo zijn plekje op het veerplein en ook al zijn er vele bakkers en namen verdwenen, dan is het mooi om het pand te zien waarboven in zo'n belettering patisserie op de gevel staat.
Op het Veerplein is het tegenwoordig niet meer het winkelhart dat zich uitstrekte over de ringdijk maar zichzelf vernieuwend op plaatsen als de Passage, Noord of Walburg waar telkens een C Jamin, een bakker of Bas Baan was te vinden. Ondertussen zijn de snoepjes winkels zeldzaam en is bakker van der Spoel een lokale overlever, met lekker brood en banket en Bas Baan te vinden op de Bruïnelaan.
De zoete geuren op het Veerplein, Maasplein, Zomerlust worden nu eerder gedomineerd door restaurants waar velen zich laven aan tal van lekkers.
Honderd jaar na de advertentie die ik zag van bakker Schepers op het Veerplein heerst er een andere bruisende cultuur van eten, drinken en uitgaan. Met de zoete gedachten van culinair, brood en gebak in mijn hoofd wandelde ik lekker naar huis via de Rotterdamseweg en Bruinelaan. Genietend van mooie gedachten besloot ik dan nog even extra door te wandelen om via de Lindenlaan weer thuis te komen om lekker te lunchen met lokaal gebakken brood. Ik snoof nog maar eens de herfstgeuren op en genoot van de kleuren die gaandeweg deze maanden kleuren en ging heerlijk aan de slag met het schrijven van deze column.
Zwijndrecht en de zoete suikerbol, dat kan nog een mooi verhaal worden.