Drie Treden
In de afgelopen maand ben ik lekker aan het snuffelen geweest in de Zwijndrechtse historie.In de tussentijd had ik ook nog een afspraak met burgemeester Dominic Schrijer om een rondje Zwijndrechtse geschiedenis te doen.
Op de avond dat hij zijn eerste 100 dagen in Zwijndrecht presenteerde kwam ik weer tal van Zwijndrechtenaren tegen waar ik het over de geschiedenis had. Dan komen er weer tal van leuke details naar boven en dan blijkt dat wat je met elkaar weet leuk op elkaar aansluit. Omdat de Passage ook weer op de politieke agenda staat kwam het gesprek met de familie Vat op dat onderdeel uit.
Al gauw bleek dat we het eens konden zijn over de betekenis van de Passage voor Zwijndrecht en dat visie voor de toekomst nogal uit een loopt. Waar we het leuk over eens werden was de winkel de Drie Treden. Een winkel met geweldig mooi en chique binnenhuis artikelen. Daarmee bedoel ik glas en porseleinen voorwerpen voor huishoudelijk gebruik en vooral goed te plaatsen in een vitrinekast .
De naam de Drie Treden kwam voort uit de plaats van de eerste vestiging van deze winkel. Voorheen gevestigd op het Veerplein in de toen nieuwe winkelstrip die verrezen was op de plek van het oude raadhuis van Zwijndrecht. De nieuwe winkelstrip die er nu na 80 jaar nog steeds is staat hoger dan de straat en wel te weten drie treden hoog daar waar het de winkel de drie treden betrof.
Hoe origineel kan je zijn in de keuze van de naam. In het rondje met de burgemeester werd al gauw duidelijk dat hij in zijn periode in Rotterdam een andere houding over geschiedenis had meegekregen dan die ik in Zwijndrecht heb meegemaakt.
Een bewustzijn te koesteren wat je hebt of anders zeker middels beeldmateriaal goed vast te leggen wat er geweest is en dan niet alleen tot de tweede wereldoorlog maar ook vooral het stuk moderne geschiedenis want daarvan is al genoeg verdwenen.
Ik liet hem wat foto s zien van de Emmastraat met molen maar ook de gasfabriek . Ook de Passage die model heeft gestaan voor de Rotterdamse ontwikkeling en de daarnaast gelegen en verdwenen Koningskerk, de Vonkenberg allemaal wederopbouw bouwwerken die nu recent gesloopt zijn zonder echte visie en zeker zonder nieuwbouwresultaat zijn een doorn in het oog.
De groene long en de blauwe zone die van het gemeentehuis doorloopt naar de Devel vond hij iets moois. Het verbaasde hem dan ook dat de vijver achter de Passage gedempt was en teven de Wibra waar het water langs het terras van het restaurant liep. In de geschiedenis van Zwijndrecht zijn we veel kwijt geraakt omwille van de vooruitgang. Het leek wel of dat argument nooit meer is verdwenen. Er is nu een halt aan geroepen met een nieuw credo de crisis. Toch als Zwijndrecht leert van zijn historie dan zit de kracht in de creativiteit tijdens een cris en in goed boekhouden. Nu staat de gemeente 120 miljoen rood dus er moet echt wel iets bijzonders gebeuren.
De huizen aan de Koninginneweg met haar karakteristieke elementen blijven nog wel even staan en aan de Lindelaan gaan ze zelfs een hele nieuwe generatie huisvesten dus het nieuwe credo biedt dus kansen. Als we vanuit dit vertrekpunt naar de toekomst gaan dan kan Zwijndrecht een bijzondere gemeente worden.
Er zijn veel moderne monumenten waar nu plots aandacht voor is en er is een draagvlak ontstaan waar een flink aantal mensen mee aan de slag willen. Een nieuwe burgemeester een nieuw geluid een andere betrokkenheid. Daarin zie je dat iedere burgemeester zijn eigen stempel drukt met zijn of haar statuur.
We hebben tenslotte even een vrouw als burgemeester gehad als tussenpaus Maria Wiebosch-Steman . Haar voornaam past prachtig bij het kerstverhaal en ze mocht even op bezoek komen in de Zwijndrechtse stal, althans dat is mijn vertaling naar de opmerking van de commissaris van de koning uit Zuid Holland.
Voor mij is de gedachte dat er weer een burgemeester is met een hart voor de Zwijndrechtse historie tot nu toe een mooie kerstgedachte
Fijne dagen gewenst