Karter Jim van Ameijden verbijt de pijn na ambulancebezoek en snelt naar P2!
ZWIJNDRECHT / GENK – Door een crash in de tweede race liep karter Jim van Ameijden zondag een gekneusde ruggenwervel op, maar dat belette hem tijdens de tweede ronde van de GK4 Kart Series niet alsnog naar het podium te snellen. Het veertienjarige talent uit Zwijndrecht werd op het circuit Genk van razendknap tweede in de IAME X30 Junioren nationaal-klasse.
Een superresultaat waar hij in eerste instantie geen rekening mee had gehouden. De kwalificatie ging bijvoorbeeld niet helemaal naar wens, zei Jim in een terugblik op zijn weekeinde. “Ik kwam niet lager dan een rondetijd van 57.9, de twintigste tijd. We gingen race één in met de gedachte: we zien het wel.” Van Ameijden senior: We hebben na de kwalificatie de complete afstelling omgegooid. Dat was de juiste keus.”
Tijdens het begin van de eerste race regende het. Zoals zo vaak in het racen zorgde die omstandigheid voor consternatie op de baan. Jim: “Bij de tweede bocht na de start stonden veel rijders op een hoop en reed ik ineens op de tiende plek.”
Op die plaats de race gefinisht, ging het in de tweede race ook een tijd lang goed, totdat er recht voor zijn neus een paar rijders op elkaar reden. “Ik kon ze niet meer ontwijken en reed over iemands voorkant met mijn achterwielen. Daardoor was mijn achteras krom en heb ik de race moeten staken. Ik ben naar de ambulance gegaan. Daar bleek dat ik een gekneusde ruggenwervel had.”
Jim wilde, zoals het een topsporter betaamt, niet van opgeven weten en stond in race drie dan ook ‘gewoon’ aan de start. Begonnen vanaf de elfde plek gebeurde er weer van alles in de openingsfase. “Op een gegeven moment lag ik vierde. Dat was mooi. Daarna werd ik ingehaald en lag ik zesde. Ik dacht: ook nog goed. En toen gingen er drie wijd aan het einde van het rechte stuk.”
“Iemand van hen reed vol op degene die ze aan het inhalen was. Ineens lag ik op plek drie. In de laatste paar rondes werd ik nog een keer ingehaald en in de laatste twee bochten was ik er echt voorbij en moest ik heel goed verdedigen. Ik had maar een paar honderdsten voorsprong op degene naast me.” Zo kwam hij als derde over de finish, maar later schoof hij door de diskwalificatie van een concurrent nog een plek op. Prijkte er zowaar een prachtige P2 achter zijn naam!
Voor de rijder van topteam Vennink Motorsports betekende het zijn eerste podiumplek bij de Junioren. En wat voor één! “Hier doen we het voor”, zei Jims vader trots. “Zeker in deze coronatijd met alle beperkingen is dit heel gaaf. Dit hadden we echt nodig.”
Het was zijn vader, zelf een karter, die er impliciet voor zorgde dat Jim ging racen. “Hij zat langs de baan altijd te kijken en op een dag zei ik tegen hem: lijkt je dit leuk ook te gaan doen?”, aldus senior. “Hij zei ja, ik denk het wel. Ik kartte zelf recreatief. Ik ben rond gaan vragen naar een tweedehands kart, heb een Birel gekocht. Zo zijn we erin gegroeid. Toen hij zes jaar was reed hij op het circuit Strijen voor het eerst in een kart.”
Jim weet het nog goed. “Het was wel spannend. Toen ik zeven werd, reed ik eindelijk mijn eerste wedstrijd en daar was ik erg blij mee, want iedere keer als ik bij een clubwedstrijd in Strijen rondliep, kreeg ik steeds de vraag: waarom rijd jij niet mee? Ik had zoiets: zal ik een bordje om mijn nek hangen met daarop geschreven: ik ben nog maar zes, ik rijd niet mee.”
Inmiddels is Jim een ervaren wedstrijdrijder. Hij heeft zich de afgelopen jaren flink ontwikkeld, zoals zondag wel bleek uit zijn resultaat. En dan te bedenken dat hij dus met een gekneusde ruggenwervel moest rijden in een schuddende en trillende kart. “Ik voelde de ruggenwervel wel aan het begin van de race. Maar dat ik toch ben gaan rijden is beloond!”
Jim van bedankt zijn ouders voor hun steun.
Foto's: Bas Kaligis/RaceXpress.nl
