Een Zwijndrechts Ambacht: kijk naar elkaar om door een Deltaplan voor armoede uit te voeren

12 januari 2019
Een Zwijndrechts Ambacht: kijk naar elkaar om door een Deltaplan voor armoede uit te voeren

ZWIJNDRECHTSE WAARD - Willem Schneider uit Hendrik-Ido-Ambacht vergelijkt de nieuwjaarstoespraak van zowel de burgemeester Heijkoop van Hendrik-Ido-Amacht en als burgemeester Schrijer van Zwijndrecht. Er zaten bijzondere overeenkomsten in hun nieuwjaarstoespraak.
Willem Schneider geeft in zijn column op Ambacht.net onder andere het volgende aan:

"Het onderwerp van de verkiezingen miste ik bij de nieuwjaarstoespraak van de burgemeester Heijkoop. Een goede toespraak overigens waarin hij terugkeek naar 2018 en keek naar het komende jaar. Sterk was zijn verwijzing naar twee dodelijke ongevallen van jonge mensen. Iets dergelijk deed zijn collega Schrijer in Zwijndrecht ook. Deze verwijzingen naar de betrekkelijkheid van het leven, deed me denken aan het ziekteproces van een nabij en geliefd familielid van mij. Ze vertoefde enkele maanden in het hospice. “Waarom moet ik zo lijden?”, schreef ze voor me op en mijn gemoed schoot vol. Zo’n lijdensweg en ook niet meer haar stem kunnen gebruiken, ze behoorde tot de groep “stemmelozen”. Dit is ook de realiteit van het leven: geen tragisch incident, maar een geleidelijk voortschrijdend ziekteproces tot de dood volgt…  Andere dorpsgenoten hebben dit ook meegemaakt in 2018. In deze levensfase moeten we echt intensief naar elkaar omzien.
Daarom vond ik het treffend dat de burgemeester hier ook op wees in zijn toespraak:

“We verkeren in verschillende omstandigheden en verschillende levensfasen. Sommigen met weinig zorg, anderen met spanning en verdriet. Zo vormen we met elkaar de samenleving. Onze dorpssamenleving. Laten we ook een beetje naar elkaar omkijken, op elkaar letten. Samen voor elkaar zorgen, gezamenlijk beleven van lief en leed.”

Het is belangrijk dat deze woorden ook worden vertaald in gemeentelijk beleid. En dergelijk beleid miste ik nu juist in deze toespraak. De gemeentelijke overheid kweekt namelijk met deze uitspraak verwachtingen en heeft een voorbeeldfunctie. Niet dus alleen woorden maar ook daden met positieve effecten. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het sociaal beleid. Talrijke voorbeelden hoor ik van ouderen die eenzaam zijn, omdat zw niet mobiel zijn en vaak thuis zitten. Of denk aan het probleem van de schrijnende werkeloosheid onder de personen die boven de 55 jaar zijn. Schrijnend, omdat de werkgevers (ook de overheid niet) ze niet aanneemt terwijl juist een tekort aan arbeidskrachten bestaat. Extra geld uittrekken hiervoor helpt niet alleen, het is een bepaalde bedrijfscultuur die snel om een omslag vraagt. Dat vraagt om daadkracht in het strategisch personeelsbeleid!

Een ander voorbeeld is de sluimerende en stille armoede, ook in de Zwijndrechtse Waard. Ondanks alle euforie in de media en de politiek over stijgende inkomens en energietransitie stijgen de prijzen van basisbehoeften als energie, wonen, (schoon) water, dagelijks eten en openbaar vervoer. Ook in Ambacht, ook bij de ouderen die met stijgende premies te maken hebben voor de ziektekosten en de AOW die niet met de toenemende kosten stijgt. Veel aandacht van premier Rutte voor de stijging van het salaris met enkele tientjes, maar weinig ophef van de premier c.s. voor de hogere prijzen voor basisproducten. We leven immers in een “akkoorden-democratie”.

De burgemeester noemde het armoedeprobleem dus niet, zijn collega in Zwijndrecht daarentegen wel. Hij vroeg hiervoor aandacht en gaat hiermee aan de slag: “We zien dat nog altijd een grote groep mensen in Zwijndrecht opgroeit in armoede en dat kindermishandeling en huiselijk geweld relatief veel in onze gemeente voorkomt. Daar willen we echt korte metten mee maken. …. Aan de sociale kant pakken we de maatschappelijke problemen aan door bijvoorbeeld echt serieus aan de slag te gaan met een Deltaplan voor armoede en door bijvoorbeeld de inzet van zorgmariniers, die dwars door structuren en bureaucratie heen gaan en kijken hoe zorg voor iedereen toegankelijk kan zijn.”

Geweldig toch? Een Deltaplan voor armoede. Belangrijk is dat om armoede leidt tot multi-problematiek: werkeloosheid, financiële problemen, waardoor spanningen in gezinnen tussen ontstaan, tussen ouders en kinderen, frustraties die leiden tot agressie-uitingen, meer ziekten door spanningen en verkeerde eetgewoonten, zelfs tot ondervoeding. In het welvarende Engeland bestaat zelfs het plan om t.z.t. een minister tegen Honger te benoemen, omdat circa 2 miljoen Engelsen een vorm van ondervoeding zouden hebben. Dit is toch niet wat liberaal-conservatieve bestuurders (christelijk of seculier, nationaal of gemeentelijk) uiteindelijk op lange termijn (in ons land) voor ogen hebben? Je hoeft geen hooggeleerde historicus te zijn om te weten dat verhogingen van de levenskosten (brood, energie) in het verleden hebben geleid tot ernstige onlusten en ongeregeldheden in de samenleving.

De toespraken van de burgermeesters van H.I. Ambacht en Zwijndrecht hebben overeenkomsten: ze kijken naar hoogte- en dieptepunten. Ze benoemen hun successen. Maar er bestaan ook verschillen. De burgemeester van Ambacht vond in abstracto dat we meer naar elkaar om moeten zien. De burgemeester koppelt daar ook direct gemeentelijk beleid aan vast: om zien naar elkaar betekent de uitvoering van een Deltaplan voor armoede. Ik ben benieuwd naar de uitvoering van dit plan, de evaluatie en de reactie van het Ambachtse bestuur", aldus Willem Schneider.

Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.