Aaike Kamsteeg over de zorg: "We moeten ervoor waken dat mensen niet tussen wal en schip raken"
ZWIJNDRECHT - Op zijn weblog op de webpagina van de Gemeente Zwijndrecht bespreekt wethouder Aike Kamsteeg de 'Zorgen om de zorg': Als je de kranten leest of je kijkt naar de nieuwsrubrieken, kom je veel verontrustende berichten tegen over de zorg in Nederland.
Er is veel gedoe geweest (en nog!) over de rol van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) bij het verstrekken van de persoonsgebonden budgetten (PGB’s). De eigen bijdragen worden hoger. Niet alleen voor de voorzieningen van de Wmo, maar ook voor de ‘gewone’ zorgverzekering. Er zijn massa-ontslagen bij een aantal aanbieders van huishoudelijke ondersteuning.
Recent nog besteedde AD/De Dordtenaar aandacht aan dit thema met als één van de koppen ‘Nog altijd veel reden tot onrust en onvrede’.
Begrip
Ik kan de zorgen die velen hebben wel begrijpen. In 2015 is er heel veel veranderd. Met de participatiewet werd de taak van de gemeenten verbreed om mensen aan werk of andere bezigheden te helpen, ook wanneer zij wegens beperkingen niet zomaar aan het gewone arbeidsproces kunnen deelnemen.
De gemeenten kregen de jeugdhulp als nieuwe taak. De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) werd uitgebreid met nieuwe taken als beschermd wonen, groeps- en individuele begeleiding, cliëntondersteuning, etc. De verpleeghuiszorg bleef met de Wet langdurige zorg bij het rijk en daarnaast hebben we dan ook nog de ziektekostenverzekering. Het is niet vreemd dat veel mensen niet weten aan welk loket ze moeten aankloppen.
Op vrijwel alle niveaus vond ook nog eens een versobering plaats. De kosten voor de zorg liepen immers uit de hand en dus moest er bezuinigd worden. Voor huishoudelijke hulp zelfs 40%, dat is bijna de helft van het budget. Logisch dat dit niet zonder gevolgen kon blijven: veel minder werk voor de thuishulpen en verschraling van de hulp. Ten slotte kregen veel cliënten te maken met hogere eigen bijdragen. Niemand kan hier vrolijk van worden.
Waarom?
De reden van al deze veranderingen is niet alleen van financiële aard. Er zit ook een inhoudelijke visie achter. In de afgelopen jaren heeft de overheid veel taken naar zich toegehaald. We hadden het niet voor niets over de ‘verzorgingsstaat’. Met de nieuwe wetten wordt een groter beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid en op die van je naasten.
Als je ondersteuning zelf kunt regelen en betalen, waarom zou je dan een beroep op de overheid doen. De grote lijn van deze visie kan ik onderschrijven. Wel moeten we ervoor waken dat mensen niet tussen wal en schip raken. De overheid is er vooral voor hen die niet of onvoldoende voor zichzelf kunnen zorgen. Die mogen niet uit het oog verloren worden. Het zal wel even duren voor de samenleving ingesteld is op deze nieuwe visie.
Roeien met de riemen die we hebben
Inmiddels hebben we als gemeente(n) het eerste jaar van de zorgvernieuwing achter de rug. Niet alles ging goed. Er waren vervelende incidenten. Maar per saldo hebben we met de middelen die we kregen heel veel mensen tot hun tevredenheid kunnen helpen en ondersteunen: er ging gelukkig ook heel veel goed.
Maar vaak wel anders dan voorheen. En dat is wennen. We werken ook hard aan algemene voorzieningen die kunnen voorkomen dat zwaardere hulp nodig is. Zo beginnen de Vivera wijkteams echt te functioneren. Je kunt daar terecht voor vragen en ‘eerste’ hulp en ondersteuning. Ook in 2016 zullen we hard moeten werken om de Zwijndrechtse bewoners die ondersteuning nodig hebben te helpen, uiteraard binnen onze mogelijkheden.
A.T. (Aaike) Kamsteeg,
3 februari 2016
