Drechtwerk een politiek Drama
ZWIJNDRECHT -De sociale werkvoorziening in de Drechtsteden is al jaren onderwerp van discussie in het politieke circuit. De discussie gaat al jaren over de effectiviteit.
Hoe komt het toch dat er zoveel verliezen zijn en dat het management niet in staat is met een ruim budget de zaak op orde te krijgen. Er is wel eens geconstateerd dat het goedkoper en effectiever is de mensen gewoon thuis te laten zitten en een bonus te geven dan ze in de sociale werkplaats te laten werken. Dat is ernstig. Het doel van de sociale werkvoorziening is de zwakkere en gehandicapte mens ook zijn nuttige invulling te geven in zijn haar leven. Dat laatste staat al jaren onder de druk van de economische prestatie. Sinds het bekend werd dat de sociale werkplaats , nu bekend als Drechtwerk, voortdurend verlies leed door gebrek aan leiding en een weinig doortastende bedrijfscultuur.
Het bestuur van Drechtwerk bestaat uit bestuurders van gemeenten die als opdrachtgever verantwoordelijk zijn voor een resultaat. Daaronder valt dus ook veiligheid in de breedste zin van het woord. Dat laatste is een groot probleem omdat zoals nu uit de politieke discussies in Dordrecht en Zwijndrecht blijkt daar heel wat mee mis is. Sinds 2004 is de veiligheid in gebouwen voor het personeel onvoldoende. Nu blijkt uit de verweren van de Wethouders Spigt (Dordrecht) en van der Horst (Zwijndrecht) dat deze willen doen voorkomen dat er niets aan de hand is en als dat al zo was dat er al veel aan gedaan wordt of is. Allerlei uitvluchten worden neergelegd om de verantwoordelijkheid af te schuiven. Maar nu blijkt dat het bagatelliseren van de wethouders niet werkt. Ze worden op hun eigen uitspraken gevangen. Politiek breed is er een ruime kritiek en zelfs vanuit de coalitie en zelfs de eigen partij van de wethouders. Zowel in Zwijndrecht als in Dordrecht is men het zat. De vraag is of de wethouders met hun houding en (nalatig) gedrag wegkomen. Volgende week gaat de raad van Zwijndrecht verder met een informatieronde en dan in de eerstvolgende carrousel verder met de discussie waarbij wethouder van der Horst wel iedereen tegen zich in het harnas heeft gejaagd. De politiek spreekt zich niet lovend uit over de leugens die de wethouder spreekt die het maar blijft afdoen als kleinigheidjes.
Wethouder van der Horst heeft zelf aangegeven dat in de oudheid de brenger van slecht nieuws wordt vermoord alleen deed hij dit nogal freudiaans door het om te keren alsof de brenger juist beloond werd. Tel uw zegeningen sprak van der Horst om de verbeteringen onder de aandacht te krijgen maar dat maakte het alleen maar erger want hij werd direct onderbroken door coalitiegenoot CuSGP die hem aangaf dat zij vonden dat zij niet serieus genomen werden. En hoe de wethouder ook bleef draaien hij raakte alleen maar meer verstrikt in zijn eigen kluwen van woorden. De pers krijgt elke keer de zwarte piet toegespeeld als ze publiceren worden ze aangewezen als onruststoker, als ze niet publiceren worden ze aangewezen dat ze niet voldoende hebben opgelet. Het blijft vreemd dat de pers verantwoordelijk gehouden wordt voor beleid want waar de ontslagen vallen in het management door fouten wordt er in het openbaar niet over gesproken omdat dan de gouden handdruk alleen maar groter uitvalt. Het is een bedroevende cultuur die er heerst bij dit soort management en bij hen die ze aanstellen vooral omdat er voor de sociale doelstelling, de mens die daar werkt geen oog is laat staan een veilige werkplek. Als zij klagen dan zijn zij die lekken naar buiten verantwoordelijk voor een hoger ziekteverzuim, een vreemde gedachte want zo is degene die verongelukt schuldig aan het ontbreken van de juiste maatregelen in plaats van de leidinggevende of de toezichthouder of zelfs de schrijvende pers, apart zo vindt de politiek.
Meer nieuws volgt indien mogelijk want het is niet de bedoeling mensen ziek te maken.
