Afscheid juf Gea Nieuwland van kindcentrum De Rank
ZWIJNDRECHT / HEERJANSDAM - Kindcentrum De Rank van PIT kinderopvang & onderwijs heeft afscheid genomen van Gea Nieuwland die gaat genieten van haar pensioen. Samen met haar partner werd ze feestelijk begroet in de hal van RaJuBiBos. Door een haag van kinderen mocht ze op het podium komen waarbij ze werd toegezongen door alle kinderen van het kindcentrum. Daarna ging ze bij elke groep op bezoek en kreeg ze vier schilderijen aangeboden die samen een ster vormen. Alle kinderen hadden hieraan meegewerkt. Bij de schilderijen zat ook nog een kunstbon, want juf Gea is in haar vrije tijd veel bezig met kunst. Daarna was er nog gelegenheid voor alle kinderen en de ouders om afscheid te nemen van de juf.
De kinderen gaan juf Gea missen. Zij was een lieve, creatieve, grappige juf die goed kon uitleggen, ervan hield dat de kinderen samenwerkten en ook weleens op spekkies trakteerde als alle kinderen meer dan een 7 hadden voor een toets. In totaal heeft zij 38 jaar in het onderwijs gewerkt. Zij is begonnen in Den Haag in Moerwijk als juf op een echte stadsschool. Na ongeveer tien jaar zette zij haar loopbaan voort op een school in het Rotterdamse Katendrecht en na weer tien jaar ging ze aan de slag op De Rank in Heerjansdam. “Daar heb ik 17 jaar gewerkt. Ik heb altijd met veel plezier lesgegeven. Na al die jaren heb ik gemerkt dat het fijn is een stuk ervaring te hebben met daarnaast ook meer kennis over het lesgeven. Wat ik aan het begin van mijn loopbaan meer intuïtief deed, is nu meer onderbouwd. Dat is best bijzonder.”
Ze vindt dat de opdracht van het onderwijs moet zijn om kinderen veel aan te bieden. “Dat aanbieden moet gebaseerd zijn op het doorgeven van informatie en vaardigheden, we hoeven en moeten niet alles voor kinderen invullen. Voor de toekomst zijn creativiteit en probleemoplossend vermogen essentiële vaardigheden. Ik heb veel kinderen lesgegeven, maar ben ook blij met wat zij mij gegeven hebben. Ik ben wel volwassen geworden, maar door de kinderen is het kind in mij niet verloren gegaan.
Hun onbevangenheid en hun vermogen tot leren maken dat je als leerkracht ook keer op keer jezelf leert kennen. Verder ben ik dankbaar dat al die ouders, jaar in jaar uit, hun kind aan mij toevertrouwden. Ook van hen heb ik veel geleerd. Ik ga vooral de kinderen missen. Natuurlijk ook wel de ouders en mijn collega’s, maar de kinderen waren voor mij altijd het belangrijkst.”
