BIG RIVERS MAAKTEN WE SAMEN

15 juli 2024 • 12:45 door Ferry Visser

DORDRECHT - Alweer de 24^e Big Rivers. Mocht u - net als ik - de tel zijn kwijt geraakt dan hebben we toch nog iets vrolijks aan Corona overgehouden, want dit jaar 2024 is gewoon ons 24^e muziekfeestje. Wat boffen we toch in Dordrecht dat er nog steeds liefhebbers zijn die als sponsor of toeschouwer de weg naar de Dordtse binnenstad weten te vinden tijdens het jaarlijks muziekevenement dat toevallig ook nog in de prijzen viel met het beste evenement van 2023.

WAARSCHUWING
Neem a.u.b. de tijd om dit verslag te lezen. Lezers die de afgelopen jaren mijn Big Rivers verslagen hebben gelezen, weten inmiddels dat het ‘wat lang’ is ;). Heeft u geen tijd of zin om dit te lezen dan raad ik aan om meteen naar beneden te scrollen en te genieten van de vele foto’s.

Fotoalbum
Onderaan dit verslag staat het fotoalbum met heel veel fotocollages. De reden hiervan is dat er een beperking is voor wat betreft het aantal foto’s op de website.
Klik op een foto om de foto te vergroten. Via de pijlen links en rechts kunt u doorbladeren.
Tip:Stuur de link van deze pagina naar bijvoorbeeld uw tablet, PC of laptop. U kunt nog meer van de foto's genieten.

Ferry

Opening vrijdag 12 juli

Skeftum
Vreemd genoeg werd de opening niet bij de eerste band verricht. Om vijf uur mocht de Dordtse band Skeftum zijn grote schare fans verblijden. De band speelde vele hits als ‘Iedereen is van de wereld’, So lonely, een geweldig ‘Never be clever’ en natuurlijk kwam de ‘Golden Earring’ met een aantal nummers langs. Er was een verrassende toegift van de band. Bij het laatste nummer ‘Purple rain’ gooide de zanger veel T-shirts en topjes het publiek in. Ook ik was een van de gelukkigen, maar stond hem af. Grappig dat ik bij de afterparty op een beschut plekje bij de Grote Kerk alsnog een topje kreeg. Er stond o.a. op dat het shirt het mooist uitkomt zonder BH, dus ik bofte. Perfecte pasvorm. Skeftum, bedankt en tot volgend jaar!
​
De tekst gaat onder de foto's verder

Daarna was het wachten tot 7 uur en werd er alsnog geopend. In een eerder artikel gokte ik op de burgemeester, maar gokken is nu eenmaal niet mijn beste eigenschap ;). Net als twee jaar geleden had wethouder Merx de eer. Veel mensen waren benieuwd of hij - net als vorig jaar wethouder Burggraaf deed - zou gaan zingen. Dat zat er niet in, maar er werd toch gelachen, want hij deed iets knulligs met een oude grammofoon. Hij wees nog wel even op het volgende mooie evenement in augustus. Boven het podium hing een gele fiets als teken dat de ‘Tour de France Femmes’ op 13 augustus onze stad aandoet. Daarna hielpen een aantal leden van ‘Brassociety’ om de opening wat meer muzikale glans te geven.

Dit jaar had ik mij voorgenomen om gewoon te gaan dwalen door de binnenstad en om me te laten verrassen. Dus niet steeds in de buurt van Mainstage te blijven. Het had met name op vrijdag ook een andere reden, de coverbands ‘Toto’ en ‘Slash ’N Roses’ behoren niet echt tot mijn favorieten.
Voor de warme hap (geen slappe) ging ik even langs Gyros Boutique waar ik mensen aanhoorde over ‘minder druk, koud en andere sfeer'. Grote boosdoener was het weer. Vorige jaar vielen de mussen van het dak, nu liepen er mensen rond met dikke jassen, paraplu’s en ja …. zelfs handschoenen! Na mijn Griekse maaltijd verplaatste ik me naar het Stadhuisplein en genoot van de heerlijke muziek van 'Emily Hill' en haar begeleidingsband.

Om kwart over negen stond de jonge tributeband  van 'Toto' op het podium. Velen hadden er moeite mee gehad dat deze band het onderspit moest lijden in het televisieprogramma ‘The battle of te bands’. Gelukkig was de jonge groep blij dat ze op Big Rivers mochten spelen en het genoegen was wederzijds. Er was ook een nieuwtje: Er was een nieuwe leadzanger. Ondanks dat het niet echt mijn muziek is, wil ik toch duidelijk gezegd hebben dat alle muzikanten uit het goede hout zijn gesneden. Hits als 'Africa, Rosanna, Hold the line en Stop loving you' gingen er ook bij in als koek met als absoluut hoogtepunt het nummer ‘Rosanna’.
(Helaas werd er dit keer niet met t-shirts gegooid ;) .

Jan (Akkerman) kan er nog wat van!
Op de Korte Kalkhaven speelde een muzieklegende. In het jaar dat burgemeester Kolff het festival opende stond Thijs van Leer op het hoofdpodium.
Op het Doldermanpodium stond nu ‘zijn wederhelft van Focus’ Jan Akkerman. De soundcheck was pittig te noemen. Er mankeerde niets aan de geluidsinstallatie, wel aan mijn oren en mijn maag. De bassen gingen er dwars doorheen. Nog voor het optreden begon zag ik mijn medebezoekers vanzelf iets achteruitgaan. Dit zou heftig gaan worden!
Kent u het verhaal van die man die een plastic zakje verscheurde? Ik wel, het is niet schokkend, maar wel wat stom. Ik wilde vooraan blijven staan omwille van de foto’s. Maar ik had geen zin in gehoorschade. Voor mijn maag was ik niet bang, want er stonden door de hele binnenstad maar liefst 114 WC’s opgesteld.
Ik scheurde mijn plastic zakje (bescherming voor o.a. de accu’s en SD-kaartjes) kapot en propte het plastic in mijn oren. Een aanrader!
De band leek heerlijk op elkaar ingespeeld en behalve virtuoos spelen kon Jan ook entertainen. Zo beschuldigde hij zichzelf van een ‘Joe Bidentje’ en vond het fijn dat het publiek zo dol reageerde op onbekende nummers. Bij het nummer ‘Tommy’ trok ik aan mijn stutten en haalde de plastic oorprop pas bij 'De Lachende monnik stage' op de Bomkade uit mijn oren. Ja, het was best wel hard (en goed).

​Slash ’N Roses​
Op weg naar mijn fiets pak ik nog even op Mainstage ‘Slash ’N Roses’ mee. Het kerkplein stond bomvol en ik voorzag dat ik geen foto’s zou kunnen maken. De zijingang van het podium stond open en ik probeerde een foto van het ‘backstagegebeuren vast te leggen. Ging niet lukken, maar er kwam hulp. Een roadie zag mij klungelen en kwam op me af. “Vertrouwt u mij?” Een beetje vreemde vraag, maar ik zei dat ik hem vertrouwde. Hij vroeg of hij met mijn camera, vanachter het podium, foto’s voor me mocht maken. GAAF!!!!! Even later kwam hij terug en zag ik dat hij geslaagd was. Ik weet nu wat het betekent als je zo blij als een kind bent ;).

Nu snel naar de Grote Markt voor het laatste stukje van het optreden van de tributeband ‘5150’ met de muziek van ‘Van Halen’. Dit was niet alleen voor mij een feestje. Wat was het druk! Van de lange uitvoering van het nummer ‘Runnin’ With the Devil’ kreeg ik nieuwe energie. Genoeg om met mijn inmiddels groeiende stalpoten naar de fietsenstalling te lopen.

Zaterdag 13 juli:
De regen gooide in eerste instantie wat roet in het eten, maar na een half uur kon het zangfeest op het hoofdpodium aan de voet van de Grote Kerk dan toch beginnen. Speciaal voor dit feest waren er traditioneel ook stoelen op de vlonders gezet. Met dit feestje bedient Big Rivers vooral de wat ouderen. De jongere ‘gasten’ vormden een soort haag als buitenrand. Het voorprogramma van het inmiddels beroemde meezingfestijn ‘AMeezing’ begon met optredens van de Silver Talents.

Direct daarna volgde dan het grote AMeeZing spektakel waar velen zo naar gesnakt hadden. Vorig jaar gooide immers het weer - met een podiumtemperatuur van maar liefst 40 graden - behoorlijk wat roet in het festival.

AMeeZing
Het projectkoor, o.l.v. de dirigent zonder stokje, John Stinissen, haalde het gemis van vorig jaar helemaal in. Ik herinner me nog de foto die ik vorig jaar plaatste. Een trieste vertoning met een podium en een lege ‘tribune’.

Hoe anders was het dit jaar! Geweldig!
Opperstalmeester Kees van der Meer nam enthousiast - alleen hij kan dit - het woord en gaf al snel de leiding over aan de net zo enthousiaste dirigent. Ik schreef het al eerder: AMeeZing is en blijft ‘amazing’!
Ik heb niet alles gehoord, want deze razende reporter en fotograaf had meer op zijn lijstje staan. Het projectkoor trad zoals gewoonlijk op met het Film- en musicalorkest Timbre Divers.

BRIDGE
Ik moest even een blik gaan werpen op de Grote Markt waar de ‘Bridge’ optrad. Het zijn muzikanten die allen gehandicapt zijn. AD De Dordtenaar had vorige week een hele pagina aan de band gewijd en dat was echt niet voor niets. Big Rivers is echt toegankelijk voor iedereen. Bridge bleek een schot in de roos. Waarschijnlijk waren - net als ondergetekende - veel mensen vooral dankzij het bewuste artikel, nieuwsgierig geworden.
Ook hier had het programma wat vertraging opgelopen en pikte ik onverwacht nog een bonus ‘fotoverrassing’ mee. ‘Drie leuk uitgedoste jongedames in eenzelfde pakje’. (Nieuwsgierigen moeten maar in het fotoalbum kijken.) Er was ook nog tijd om even bij de kinderspelen te kijken. Alleen maar vrolijke kindergezichten!

Op het podium was het razend spannend en een drukte van belang. Bij een optreden horen snoertjes, instrumenten en een stagemanager. Bij de Bridge is er wel iets meer te doen. Behalve de snoertjes, pluggen en het geluid moeten ook alle instrumenten en musici ‘geïnstalleerd’ worden. Ook dit was een eyeopener voor me. Wat goed dat er dit soort projecten bestaan!
Onze nieuwsgierigheid werd ruimschoots beloond. De bandleden brachten gedurende een half uur hun muziek. De manier waarop, werd verheven tot kunst.

Nog even terug naar het ‘amazing’ van AMeeZing waar de sfeer verder werd verhoogd door de diverse gastsolisten met o.a. Maarten Teekens die ik zondagmiddag ga bezoeken als hij met zijn band ‘The Wanderers’ op het Grote Markt podium speelt.
Daarna even een bezoekje gebracht bij een oud-leerling. Niels Boogert is tegenwoordig DJ en draaide op het Blauwpoortsplein. Ik had ‘wat’ pech ;) want in de middagsessie zou hij ‘Nederlandstalig’ brengen.

The Tommyrots
Leuke naam voor een jonge band uit Rotterdam met twee Tommy's als gangmakers. Ze gaven het publiek ook les over de manier hoe je het best een gitaar kon stemmen. Zo hadden ze op internet gevonden dat een snaar pas na twee uur de juiste klank zou geven. Zoveel tijd had de band niet en daarom werd er na elk nummer wel even een dolletje gemaakt. Iedereen kon het hebben. Ze speelden rockmuziek met een 'Beatlesrandje' en ja dat was zeker met de samenzang goed te horen. Een van de 'Tommy's' leek verdacht veel op de 'Paul McCartney' uit de jaren van 'Get Back' .

​Toe maar! We gaan naar Gewoon Doe Maar!
Tja, wat moet ik hier nog over schrijven! Eigenlijk is elk woord te veel. Doe maar gewoon dus. De Grote Markt veranderde in een soort ‘Vrienden van Amstel’ met vooral heel veel meezingmomenten met de overbekende liedjes als o.a. Pa, Belle Helene, De bom, Smoorverliefd en nee, dit was lang niet alles! 
Voor mij was het de eerste keer dat de politie en brandweer moesten ingrijpen. Het plein was namelijk overvol en dan volgen er minder leuke maatregelen voor de ‘laatkomers’. Mijn ‘voorliefde’ voor het Nederlandstalige lied is inmiddels wel bekend, maar ik heb ook zo mijn uitzonderingen.;) 
Ik houd van reggae klanken en daarom ook van ‘Gewoon Doe Maar’.

Het kostte mij een kwartier om mijn ‘warme hap’ te bereiken (dacht ik). Bij Gyros Boutique stond een rij die mij wat ongelukkig maakte en liep maar door. Meneer Tran was mijn redding op de Korte Geldersekade met zijn overheerlijke Vietnamese loempia’s.

Earth & Fire
Ik ben ook benieuwd naar de tributeband ‘Memories’ met de hits van de Haagse band ‘Earth & Fire’. Niet alleen mijn memories gingen terug naar de prachtige zangeres Jerney Kaagman die toen het zingende boegbeeld van de band was. Ook opperstalmeester Kees van der Meer gaf zich wat bloot (niet alles) en verblijdde iedereen dat hij weleens terugdacht aan de zangeres met de blauwe jumpsuit. Gelukkig had deze zangeres ook een jumpsuit aan en een gouden stem. Het Grote Kerksplein liep vol en wederom niet voor niets. Alle hits werden perfect gespeeld en uiteraard werd er volop meegezongen. Na een korte technische pech werd ‘Storm and thunder’ ingezet en verdorie … ik kreeg kippenvel! Het was pas het zesde optreden van de band die afsloot met ….. u raadt het al ‘Memories’.

Dilemma
De organisatie heeft het me dit jaar wel moeilijk gemaakt. Al een aantal keer schreef ik hen aan met de vraag of het mogelijk is om Big Rivers op zondagavond af te sluiten op een ponton bij het drie-rivierenpunt met een tribute van Pink Floyd. Het liefst met volle maan en met uiteraard het nummer ‘Dark site of the Moon’.
Het bleef bij schrijven en uitgerekend vanavond moet ik kiezen tussen ‘Absolutely Floyd’, (Grote Kerk) ‘Tina Turner’ (Grote Markt) en ‘Wild Romance’ (Korte Kalkhaven)! Twee bands spelen om 23:00 uur en ‘Floyd’ om 22:30 uur.
Ik heb alles met Pink Floyd, maar vind het nu toch moeilijk omdat de andere ‘grootheden’ ook niet verkeerd zijn.

Pink Floyd
Het bloed kruipt toch de goede kant op en ik begin toch maar op Mainstage en besluit om mijn verworven Earth-& Fire plekje vooraan het podium niet te verlaten.
Er zijn best veel bands die Pink Floyd trachten na te spelen en soms zit het mee, soms valt het tegen. Kortom, ik beslis om het eerste half uur af te wachten of het ‘wat’ is. Ik ben niet gewend om van twee walletjes te eten, maar de uitdaging om van drie walletjes te eten was best wel groot.
Met een vertraging van ruim een kwartier ging mijn schema naar de Filistijnen. Er was iets met de WIFI in de oortjes. Ook dit werd gelukkig opgelost en kon het spektakel beginnen.
De band was echt Absolutely Pink Floyd!!! En dan die enorme opvallende omvangrijke zanger met een piepklein zonnebrilletje! De kwaliteit was alsof ik in mijn eigen huiskamer zat en het volume flink doordraaide. Ik ga hier geen titels noemen, want alles was gewoon steengoed.
Ik ging twijfelen of ik nog wel naar de andere ‘walletjes’ zou gaan. Bovendien zei mijn ‘buurvrouw’ dat ik er vermoedelijk ook niet meer doorheen zou kunnen. Ja, het was echt ‘uitverkocht’.

Na drie kwartier genieten besloot ik toch een poging tot uitbreken te wagen. Mijn toegift komt vannacht wel in de huiskamer.

Tina Turner
Eenmaal buiten de 'stads-arena' besluit ik om niet naar 'the Wild Romance' op de Korte Kalkhaven te lopen (Brood is toch al dood) en dus maar van twee walletjes te gaan genieten. Via de sfeervolle Houttuinen liep ik direct door naar de ‘Tina Turner tribute’. Ook hier veel belangstelling voor de band die twee jaar geleden ook meedeed aan het inmiddels bekende SBS6-programma ‘The Battle of the Bands'.
Dat de band toen afviel was - voor mij - best wel een smetje, maar gelukkig was de band nu live in Dordrecht. Helaas was het zo druk dat ik geen bijzondere foto’s kon maken. Ik stond in het gangpad tussen de bosjes die de scheiding vormt tussen de eetgelegenheden en het plein. Mijn camera moest zeker een afstand van 50 meter overbruggen en dat betekende heel veel ‘zoomfoto’s' met een vreemde camera-instelling.
Tina Turner begroet me met het nummer ‘Simply the best’, maar qua plaats had ze mij best wat beter uitzicht mogen geven. Enfin, de hits vlogen alle kanten op en het energieke concert spetterde.

Tegen middernacht loop ik bekkie af naar de fietsenstalling om vervolgens niet naar huis te gaan. Eerst nog even een gyros scoren. Ik was overigens niet de enige ;).

Zondag 14 juli
Op de Korte Kalkhaven speelt de tributeband van Creedence Commotion, maar helaas tegelijk met de tributeband ‘Collins Live Experience’ op de Grote Markt. Omdat ‘Phil’ anderhalf uur speelt besluit ik om eerst naar CCR te gaan om daarna als een speer naar de muziek van Phil Collins en Genesis te gaan luisteren.

Creedence Clearwater Revival
CCR blijft eeuwige muziek waar je ook nog eens vrolijk van wordt. Nummers als ‘On the Bajoe’, ‘I put a spell on you, Coming around the band, Suzie Q, Have You ever seen the Rain en Proud Mary werden heerlijk meegezongen. Het laatste nummer hoorde ik vrijdagavond ook al, maar dan van Tina Turner.

Dit keer nam ik de fiets als vervoermiddel en via de Nieuwe Haven was ik snel bij de Grote Markt. Het optreden van ‘Collins Live Experience’ was echt geweldig. De nummers van Phil en Genesis zijn ‘werelds’ (copyright: Jan Boskamp) en dat was te merken aan de grote publieke belangstelling. Vooral de nummers uit het ‘Genesis-tijdperk klonken als de klok van de Grote Kerk.
Maar wat zijn de mensen tijdens dit festival aardig voor elkaar! Ik mocht van iedereen lekker ‘voordringen’ en dat leverde gelukkig ook wat leuke plaatjes op.

Toch heb ik het einde van dit optreden niet kunnen afwachten, want ik moest en zou toch echt naar ‘Sweet Judy Blue’ met hun tribute aan Crosby, Stills and Nash.

Crosby, Stills and Nash
Op de voorste rij had ik een prachtig uitzicht op het podium. Tja, en toen kreeg ik een compliment. “Zal ik je helpen om op het podium te komen? Jij kent volgens mij alle nummers.” Het mag duidelijk zijn. Van mij had dit optreden veel langer mogen duren. Wat een geweldige band uit ‘Utregh en de VS’. Het nummer ‘Judy Blue eyes’ overtrof bijna het origineel.
Ik kreeg een binnenpretje bij het nummer ‘Almost cut my hair’. De zanger (Crosby) was de enige zanger met lang haar. 

Bijna alle hits kwamen aan de orde. Ik miste wel de nummers ‘Teach your Children, Our house en Carry On. Daar staat weer tegenover dat het nummer ‘Ohio’ een meezinger werd. Prachtig was overigens de samenzang bij het korte nummer ‘Find the Cost of Freedom’.

(Sorry, ik kon deze trucfoto niet laten)

Om vijf uur wilde ik nog even naar The Wanderers. Een beleefdheidsbezoek op de Grote Markt. De mannen bezocht ik in Renesse met hun geweldige  Elvis-show . Zoals verwacht stond het plein barstensvol en kreeg het publiek een stoot jaren 50-60 adrenaline naar binnen. De oude rocknummers van weleer blijven populair en zeker op de manier hoe de band dit doet. Er kwam zelfs een magische zelfspelende trompet het podium op.
Er werd gedanst en meegezongen met nummers als ‘Twist again, Peggie Sue, Blue sweet shoes en Pretty woman'.

Tom Petty
Ik kreeg letterlijk en figuurlijk het ‘heen en weer, maar gelukkig was ‘The Waiting' 'waiting for me' op het hoofdpodium.
Tom Petty overleed zes jaar geleden, maar de tributeband zorgde ervoor dat hij er gewoon bij was.
Nummers als ‘Free falling, Under the great white open en I won’t back down’ vervelen nooit. Het nummer ‘Handle with care’ - Petty’s uitstapje naar de Traveling Wilburys - steeg met de band naar grote hoogte.

Paul McCartney
Een uur later was de band ‘Band on the Run’ voor mij de ‘uitsmijter’. Je was vroeger voor The Beatles of The Rolling Stones. Ik was voor The Beatles en daarom was ik benieuwd naar deze band, want Paul McCartney is toch echt anders.
Voor de herkenbaarheid speelde band ook wat Beatlesnummers. Maar de meeste nummers kwamen toch echt van Paul’s uitstapjes met Wings en natuurlijk zijn soloprojecten.
Ik was waarschijnlijk te moe van drie dagen muziek. Na een half uur zat ik er doorheen. Als Beatlesfan miste ik ook de volwassen stem van ‘sir Paul’ zelf. De muziek klonk overigens prima, niks mis mee!

Voor mij een vroegertje en die benutte ik om maar meteen met mijn vele foto’s aan de slag te gaan.

Eenzijdig
Dit verslag is wellicht wat eenzijdig omdat ik mijn eigen 'to-visit-lijstje' volgde. Het was onmogelijk om alle locaties te bezoeken. Ik bleef voornamelijk hangen in het 'oude', maar voel me gelukkig gesteund door al die honderden die bij hetzelfde podium stonden.

Dankwoord algemeen
De organisatie van Big Rivers kan goed gemutst terugkijken naar het geweldige muziekfeest. Een feest dat alleen mogelijk is dankzij Stichting Big Rivers, sponsoren, vrijwilligers, EHBO-ers, aan-en afvoertroepen van vuilnis en instrumenten, politie, podiumbouwers, de mensen van de techniek, handhavers, fotografen, de subsidiepot van de gemeente en uiteraard de muzikanten.
Ook een bedankje voor de ‘weergoden’, want wat hebben we geluk gehad. Het was wel ‘frisjes’ en dat kon je vooral vrijdag en zaterdag zien. Wie verwacht er nu in juli nog bezoekers in een winterjas en met handschoenen!

Stille krachten
De stille krachten en de motor van Big Rivers is het team ‘Gatzen & de Zwart’. Zonder Liselotte en Bas was er geen Big Rivers. Je moet het maar aandurven om decennialang een gratis muziekfestival te organiseren!
Volgend jaar de 25^e Big Rivers op 11, 12 en 13 juli.

Oproep
Lieve mensen, ik wil volgend jaar graag weer een verslag maken, maar dat kan alleen als jullie massaal gaan sparen en de stichting Big Rivers massaal te gaan steunen door ook sponsor te worden. Het is zo simpel voor jullie gemaakt!
Via de website ga je naar de link van ‘Centje voor een bandje’ en maak daar een leuk bedrag over. Alle podiumstalsprekers zeiden het al: ‘Dit gratis groene festival kan alleen bestaan dankzij giften. Denk erbij dat alles wat je koopt vele malen goedkoper is dan op een betaald festival.’
Namens heel Dordrecht en omstreken, wil ik jullie nogmaals bedanken voor ALLES!

Ferry

BONUS en beloofd is beloofd
Tijdens het optreden van de Wanderers zag ik een onbekende opvallende Big Rivers-fan. Zijn baard en haar was in de ‘Big Riverskleuren’ gespoten.
Bij het verlaten van de Grote Markt zag ik hem staan en vroeg of ik hem mocht vereeuwigen. ‘’Geen punt maar ik wil ook met jou op de foto". Zijn hoofd ziet u ergens op de KOPFOTO en speciaal voor hem - hij beloofde om vandaag op de website te gaan kijken - laat ik toch ook maar de ‘groepsfoto’ zien. ;)
Ik verheug me nu al op nummer Big Rivers 25! U ook?

Foto’s en bewerkingen: Ferry Visser

----------

​Bent u ook nieuwsgierig naar de schrijfsels van onze columnisten?
​​Klik dan   HIER​​