Opa is trots

17 januari 2019 door Chris Moorman
Opa is trots

Je hebt van die dagen dat, of althans ik heb van die dagen dat ik alles met humor bekijk. Voor bellers, colporteurs en andere officiële momenten is het dan oppassen want dan kan ik wel eens onverwacht uit de hoek komen. Zo las ik vandaag een kaartje dat bij mij in de bus was gegooid anders. Wij troffen Uw huis niet aan. Natuurlijk stond het er niet en was er een verzoek tot terugbellen. Ik kan mij wel inhouden en gelukkig trof ik iemand aan de andere kant van de lijn die mij kon verdragen waardoor het afspraak maken goed verliep.

Hoe ging dat in het verleden dacht ik. Ik keek het even na en moest constateren dat dit allemaal anders ging. Er moest vooral geen humor aan te pas komen maar eerder een neerbuigende houding als het ging om diensten afnemen en afspraken maken. Er is dus duidelijk iets positiefs in te vinden en mijn afspraak werd met een wederzijds trekken van de agenda mooi ingepland. Nu wil ik niet zeggen dat alles nu beter is want ook met de bekende uitdrukking dat vroeger alles beter was is niks mis. Het is vooral de beschouwing en het tegen elkaar afzetten wat belangrijk is.

Zo las ik recent een beschouwing van iemand die daar in verhaalde van het kijken naar de pont met zijn opa. Daarin las ik iets zoals het tuinpad van mijn vader. Met zijn opa naar het vertrek en aankomen van de pont kijken waarin de sfeer van samen terugkwam maar, ook de nostalgie van generaties die samen iets beleven. De pont is tegenwoordig de waterbus maar de geschiedenis van het water en de oever blijft levend en wordt ook levend gehouden.

De waterdriehoek zoals dat heet is een project van de provincie waar subsidie door de gemeente aangevraagd kan worden voor zaken die met geschiedenis en water te maken hebben. Dat is nu al een keer gebeurd. Misschien zou dat rondom het Veerplein ook zou kunnen. Deze week stapte ik op de waterbus richting Alblasserdam en heb staan kijken naar de oevers. Het was een boeiend spektakel wat aan mijn ogen voorbij trok. Juist omdat je op meerdere momenten het oude en nieuwe voorbij ziet komen en mooie doorzichten krijgt in tijd.

Je bevind je als het ware in het centrum van de geschiedenis als je op het drie rivieren punt bevindt. Want de rivier is als waterloop de meest stabiele factor in onze delta. Het is de rivier die opa en zijn kind naar de oever lokt waar deze verhalen kan vertellen over het wiegje van kinderdijk of de Elisabeth-vloed die hele dorpen wegvaagde. De bevroren rivier waarover mensen geen pont nodig hadden maar heen en weer gingen per voet, fiets, paard en wagen of met de auto. Waar prachtige panden stonden en je met de tram kon vertrekken naar Oostvoorne, Barendrecht of vice versa terug naar Dordrecht om te eindigen bij de pont van Zwijndrecht. Maar ook van stoere zwemtochten van de oever van Zwijndrecht naar Dordrecht.

Andere tijden waar een andere soort orde van toepassing was. Door het kaartje in de bus en kijkend naar de korte geschiedenis van mijn huis waaraan ik het kon toetsen., zie ik de verschillen goed. Mijn huis mag met pensioen, het is gepensioneerd, heeft meerdere operaties meegemaakt, ligt hoog genoeg voor het water als de rivier overstroomt en wordt nu eindelijk met respect bekeken. Ja humor vind ik het kaartje waar mijn huis bekeken moet gaan worden voor een bouwkundige vooropname.

In alle trajecten in het leven van deze gepensioneerde woning gebeurde dat nooit zo. Nadat deze woningen werden opgeleverd was het al een kunst om er voor in aanmerking te komen. Een ballotage commissie bepaalde dat wel. Het was boven en beneden wonen waarbij de bewoner van de begane grond de tuin had en de bewoner van de etage het uitzicht en uiteindelijk een balkonnetje had en een zolder. Ja mijn huis kende alle kenmerken van de woningnood en zeuren moesten bewoners zeker niet. Het waren keurige woningen waar zachtboard op de ondervloer zorg moest dragen als geluiddemper.

Het was een keurige straat, weg, waar het steeds drukker werd en waar het net als de rivier niet zomaar een plek werd om zo maar over te steken. Het bleven huizen waar weinig onderhoud gepleegd werd ook al vroegen bewoners er om. Ze werden zelfs bedreigd door een openbaar vervoer lijn. De tram zou terug komen naar Zwijndrecht. Niet meer naar het Veerplein maar naar het station. Een route door HIAmbacht via Ridderrkerk naar Rotterdam waar het zou aantakken op de bestaande lijn. Anders dan in het verleden waar de Rosestraat het knooppunt was.

Pracht plaatjes werden er gepresenteerd in het gemeentehuis en bewoners hoorden dat als dat zou gebeuren de woningen gesloopt zouden worden. Vandaar het minimale onderhoud. De tram kwam er niet en de ideeën werden wilder en wilder een hele metro met Zwijndrecht als eindstation onder of boven boven de Koninginneweg. Het werd met de plannen stiller en stiller en de Koninginneweg drukker en drukker met auto's. Nieuwe plannen kwamen er in een toekomstvisie waar de bus de tram en metro verving in de strijd tegen de auto. Een vrije busbaan die de route van de tram grotendeels zou vervangen. Wel zoals de tram een mooie eigen busbaan. Prachtig geschetste beelden in een toekomstvisie.

Net zulke mooie plaatjes als de tram maar nu met nieuwe woningen. De Koninginneweg zou een “Koningsboulevard:” worden. Zonder dat er een gemeenteraad aan te pas kwam , kwam een wethouder en een directeur vertellen dat vanwege die reden de huizen gesloopt zouden worden. Vanwege het achterstallige onderhoud niet raar maar vanwege de bouwkundige staat wel. De huizen stonden trots in hun kracht, om het zo maar eens uit te drukken.

De huizen staan nog steeds in hun kracht als huur en koopwoning zonder busbaan, tramweg of metro. Ondertussen zijn bewoners al weer de nieuwe opa's en oma's en lopen met hun kleinkinderen trots op straat en vertellen hun verhalen. Samen genieten ze zoals de opa en zijn kleinkind aan de oever terwijl de stoompont vervangen werd door een diesel aangedreven exemplaar. Nu zie je de huizen geflankeerd door nieuwbouw terwijl dat bij de pont ook van toepassing is.  Oud en nieuw flankeert ook op het water en reis je nu met de bus dan ben je soms wat later. De busbaan is teruggebracht tot een lange bushalte die vanwege de subsidie busbaan heet. Bewoners wordt nu eerst een langere stilte beloofd omdat in februari de weg dicht gaat om de boel te veranderen.

Verkeersdeelnemers zijn dus gewaarschuwd de koninginneweg gaat een tijdje dicht, geen bus auto metro of tram kan dan meer rijden. De lindelaan was al afgesloten zo gaat dat nu ook bij de Jan Steenstraat. De ooit zo doorgaande route naar de Lindt is nu definitief gesloten.

Daar zullen opa's en oma's alleen nog over verhalen. Die kunnen vertellen over hoe de paard en wagen domineerde tot de laatste melkman zijn nering als laatste daarmee beëindigde. Tegenwoordig is die melk(boer) of SRV(man) vervangen door de bezorgers van Albert Heijn of piknik, Jumbo of Postnl. De vooruitgang grijpt terug op oude begrippen. Die kunnen de boodschappen binnen zetten zoals de kruidenier dat ook deed en zullen niet zeggen zoals op het kaartje in mijn bus;” Wij troffen u helaas niet thuis”.

De ouderwetse briefjes op de deur of touwtjes zijn vervangen door de internet bestellingen die we allemaal doen want zonder dat had u deze column ook niet kunnen lezen. Maar wie een praatje wil of ouderwets wil kopen mag altijd langs komen op de Koninginneweg maar ben ik er niet tja dan heeft u pech.

Gerelateerde straten:

Over de columnist

Chris Moorman

Chris Moorman publiceert sinds 1977 artikelen, korte verhalen en columns en is sinds die tijd ook politiek actief binnen de regio Drechtsteden, hij is raadslid in Zwijndrecht. Deed opbouwwerk voor de kraakbond Zwijndrecht, de vereniging de Onderste Steen, woonconsumenten platform Drechtsteden en huurdersraad.

Als ondernemer is hij actief met zijn bedrijven fifth dimension en Lingam en actief voor de vereniging Piramiden en de geologische vereniging Geode. Ook is hij bekend van zijn eigen wierook lijn Chrisjewierook voor wereldvrede.

Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
15 mrt
Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
De bloementuinen van Zwijndrecht
17 feb
De bloementuinen van Zwijndrecht
Een echte winter hebben we niet en koud dat is het pas in Amerika
15 jan
Een echte winter hebben we niet en koud dat is het pas in Amerika
Zwijndrecht  verlicht, kom kijken en groet elkaar.
14 dec
Zwijndrecht verlicht, kom kijken en groet elkaar.
zet een kaars voor je raam vannacht
15 nov
zet een kaars voor je raam vannacht
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.