Kleine voetstapjes en geen sneeuw

22 december 2018 door Chris Moorman
Kleine voetstapjes en geen sneeuw

Kleine stapjes voorwaarts maken wij als mens als je het beschouwd in tijd. Natuurlijk heeft iedereen haast en roept zoals in het liedje van Herman van Veen; “ opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, ik heb ongelofelijke haast”. Die haast is er gekomen naarmate onze technologische ontwikkeling harder ging.

Toch maken we nog steeds kleine stapjes en zie ik zelf hoe hardlopers doodlopers kunnen zijn. Je kan jezelf voorbij lopen maar de aarde draait er niet harder of minder hard om, het is hooguit slecht voor je hart. Zoals blaadjes op de rails die ineens alles vertragen terwijl het spoor toch een constante is.

Door Zwijndrecht loopt er al zo'n honderdvijftig jaar spoor dat heeft de mogelijkheid tot meer in minder tijd wel vergroot. De actieradius van de mens nam toe en de veerponten die van oudsher de verbinding verzorgden verdwenen gaandeweg. De verbinding van het spoor met de rest van de wereld leidde wel tot een grotere bedrijvigheid.

Het spoor verbond plots alle gebieden met elkaar. Het achterland werd ontsloten en het eiland van Dordrecht kreeg een vaste verbinding en vormde zo een schakel tussen twee provincies, Brabant en Zuid-Holland. Het spoor was simpel en praktisch. Zwijndrecht had een brugwachterswoning, een station ( eigenlijk twee) en de spoorbrug werd ook al gebruikt als loopbrug door voetgangers al was dat niet zo bedoeld.

De spoorbrug evolueerde van draaibrug naar hefbrug maar ook dat ging met kleine stapjes voorwaarts. Naarmate de bedrijvigheid toenam zag je rondom het spoor ook steeds meer drukte komen. Er was een raccordementslijn die bedrijven hielp hun goederen te vervoeren. Op dit moment ligt die lijn voornamelijk stil maar loopt nog steeds naar de Lindt.

Het dok ( zie foto) was een plek van bedrijvigheid. De plek waar van Gendt en Loos zorgde voor verzending van goederen waar tuinders en tal van anderen hun goederen overslagen om die naar de rest van de wereld te verschepen. Als je de stappen ziet tussen het begin van het spoor tot voor en na de tweede wereldoorlog zie je een flinke toename in de economische activiteit.

De economische groei betekende ook dat er een steeds groter behoefte kwam in snelheid op het spoor. Steeds drukker en steeds meer treinen passeerden Zwijndrecht. Wilde jezelf met het spoor dan kocht je een kartonnen kaartje die door een echte kaartjesknipper werd geperforeerd. De spoorbrug kent veel transformaties die vooral in de jaren zeventig, tachtig en negentig meervoudig veranderden.

Zo maakte de drukte op het spoor het ook noodzakelijk het spoor te verdubbelen. De ene hefbrug stond nog maar net of er werd al weer een nieuwe ( de huidige) geplaatst. Het plaatsen van die bruggen op hun hoge poten was dan ook al een spectaculair gezicht. De verdubbeling van het spoor maakte het ook noodzakelijk de brugwachterswoning, het witte huis, dat deze gesloopt diende te worden.

De bewoners, krakers, moesten vertrekken. Terwijl de dakpannen al naar beneden vlogen vluchten de laatste bewoners het huis uit. Velen hebben een betamelijke carrière achter de rug of zijn daarin nog steeds actief. Behalve de woonruimte die men betrok wilden zij ook graag de sloop tegenhouden van dit karakteristieke huis en haar geschiedenis. Het spoor en de brug hebben als infrastructuur een grote invloed gehad, en nog steeds, op de Zwijndrechtse ruimtelijke ordening. Onder invloed van beslag op de ruimte is er veel verdwenen. Het dok ook en het leuke benzinestation wat er vlakbij stond, de kiosken onder brug van onder andere de bekende patatbakker de Boef.

Het waren kleine stapjes in de ontwikkeling van Zwijndrecht .De stapjes werden ondertussen stappen zoals dat ook met de brug ging. Grote stappen leidden er toe dat er steeds meer huizen gesloopt werden maar ook werd er begonnen met de aanleg van het rangeerterrein op Kijfhoek. Van stoomtrein tot een zelfrijdende trein zit meer dan honderd jaar. Zwijndrecht groeide van het spoor af en daar waar het er naar toe groeide kreeg zij te maken met de overheid die het verbood in bepaalde zones nog nieuwbouw te plegen. Om de herrie en overlast op de huizen aan de Jeroen Boschlaan te verminderen werd daar al heel modern akoestisch glas geplaatst. Het rangeren ging van stoten en handwerk naar een geautomatiseerd heuvelsysteem.

Het spoor deed en doet veel met Zwijndrecht. Veiligheid begon een steeds grotere rol te spelen en staat vandaag de dag als een nummer één topic in alle besprekingen tussen gemeentebestuur en pro rail. Zwijndrecht is nog steeds een spil in spoorverbindingen. De havenspoorlijn komt er binnen en vervolgt zich via de betuweroute en de normale verbinding dwars door Zwijndrecht en Dordrecht.

Ook is de verbinding dwars door de hoekse Waard in gebruik genomen. De hoge snelheidslijn die middels speciale treinen moest zorgen voor de echt snelle verbindingen wordt nu gebruikt door de intercity s die ondertussen Dordrecht niet meer aan doen. De wijk oudelands Ambacht die niet zo dicht op het spoor gebouwd mocht worden ondervind daar nu overlast van. Dat het allemaal niet vlekkeloos verloopt bleek wel uit het feit dat ineens een trein in een tunnel vaststaat.

De kleine stapjes werden grotere stappen. Zo ook de wereldhandel. Waar Zwijndrecht al lang internationaal meedoet heeft er wel een enorme schaalvergroting plaatsgevonden. We bestellen nu per internet van alles en we zijn al gewend dat we het de volgende dag in huis hebben. De grote stromen aan containers dragen daar aan bij want wat we vandaag in China bestellen willen we de volgende dag ook hebben.

Kleine stapjes, met of zonder sneeuw. We gaan vooruit al duurt het soms een eeuw. Grote stappen snel thuis, schept onrust en maakt het soms niet pluis. Maar de kerst mag rust gaan brengen met zijn allen samen zoals het hoort. We nemen rust tot het nieuwe jaar en rennen dan weer met zijn allen voort. Maak plaats mak plaats we hebben weer een enorme haast. En dat is iets wat mij wel en niet verbaast.

Hele fijne dagen en een goed nieuwjaar. Chris Moorman

Gerelateerde straten:

Over de columnist

Chris Moorman

Chris Moorman publiceert sinds 1977 artikelen, korte verhalen en columns en is sinds die tijd ook politiek actief binnen de regio Drechtsteden, hij is raadslid in Zwijndrecht. Deed opbouwwerk voor de kraakbond Zwijndrecht, de vereniging de Onderste Steen, woonconsumenten platform Drechtsteden en huurdersraad.

Als ondernemer is hij actief met zijn bedrijven fifth dimension en Lingam en actief voor de vereniging Piramiden en de geologische vereniging Geode. Ook is hij bekend van zijn eigen wierook lijn Chrisjewierook voor wereldvrede.

Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
15 mrt
Het mondaine leven vastgelegd en de Zwijndrechtse oevers vereeuwigd
De bloementuinen van Zwijndrecht
17 feb
De bloementuinen van Zwijndrecht
Een echte winter hebben we niet en koud dat is het pas in Amerika
15 jan
Een echte winter hebben we niet en koud dat is het pas in Amerika
Zwijndrecht  verlicht, kom kijken en groet elkaar.
14 dec
Zwijndrecht verlicht, kom kijken en groet elkaar.
zet een kaars voor je raam vannacht
15 nov
zet een kaars voor je raam vannacht
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.