Her Denken

April doet wat hij wil is he het gezegde en dat slaat dan natuurlijk op het weer en in mei legt elke vogel een ei behalve de koekoek en de spriet die leggen in de meimaand niet. Dat laatste  gezegde vertelt iets over de natuur en de voortplanting van de vogels. Dat dit niet helemaal klopt blijkt wel als je er iets dieper op doorgaat.

Het weer in april heeft ook zijn veranderingen ondergaan maar het geeft wel aan hoe wij denken middels ezelsbruggetjes. Pons asinorum zoals dat in het latijn heet.  Een ezel heeft maar een klein randje nodig om op de plaats van bestemming te komen. Een plank over een sloot volstaat al.  Wat wijd oen aan het eind van april is en begin mei is herdenken.

Wij herdenken de geboortedag van  prinses Juliana natuurlijk is ook Pieter van Vollenhoven jarig en de koning van Zweden maar dat is niet de inzet van het feest wat nu weer uitgegroeid is tot een grootst feest door heel Nederland met vrijmarkten in allerlei variëteiten. Het is overigens ook  de herdenking van Beltane en walpurgisnacht . Veel van die gebruiken zie je daarmee terug. Zo zie je dat er iets te zeggen valt van april doet wat hij wil en elke vogel legt zijn ei.

In Zwijndrecht heeft er een vernieuwing plaats gevonden  op Koninginnedag Vorig jaar is dat begonnen met de kermis op het Raadhuisplein. Koninginnedag was iets wat vroeger in allerlei buurten gevierd werd met versierde straten en koninginne-bogen over de straat. Dat vroeger was dan vooral de jaren na de tweede wereldoorlog.

Sinds de fusie met Heerjansdam kent Zwijndrecht twee koninginnedagfeesten. In het verleden bestonden er al meerdere oranje-verenigingen. De twee bestaande verenigingen organiseren dus in twee kernen het Oranjefeest. In Heerjansdam begint dat de avond voor Koninginnedag al en gaat dat de volgende dag door. Daarin herken je dus al een stul van het beltane en Walpurgisnacht. In Zwijndrecht heb ik ook de rondscheurende brommers  zonder uitlaten en fietsers met blikken achter zich aanslepend meegemaakt  en ook zelfs nog het eieren gooien tegen gebouwen. Alles overblijfselen van verschillende culturen.

Dat brengt mij dan ook bij de stelling van het herdenken. Her denken  geeft het wel aan opnieuw denken. Telkens als wij wat meemaken gaan we herdenken, opnieuw kijken naar wat we hebben meegemaakt. 1 Mei is voor de socialisten het dansen rond de meiboom terwijl wij op 4 mei de tweede wereldoorlog herdenken wat na 2000 alle oorlogen is geworden. 

Zwijndrecht kent niet echt een groep van dansende socialisten rondom de meiboom, past bij Beltane, want dat was iets te heidens en paste niet in het Christelijke Zwijndrecht, het was een feest wat in beslotenheid binnenskamers werd gevierd . De dodenherdenking echter is iets wat een ieder raakte. Als je kijkt naar de vorm van de dodenherdenking is daar niet zoveel in veranderd. Vanuit een startpunt vertrekt een groep mensen, hoogwaardigheidsbekleders , voormalig verzet, slachtoffers, familie en anderen in treurmars naar het monument. Dat gebeurt zowel in Zwijndrecht als in Heerjansdam maar gaandeweg de jaren is daar steeds meer verandering in gekomen. Was het rond negentientachtig nog zo dat de pacifisten als zij hun bloemen met een gebroken geweertje als symbool neerlegden hun kaartje zagen verdwijnen is dat tegenwoordig geen probleem meer.

De pacifisten ( PSPers) waren er sinds  het ontstaan van de anti oorlog beweging van de jaren vijftig al in een wisselende samenstelling in de Zwijndrechtse waard. De socialisten hebben aan hen ook een broertje dood want die zingen op 1 mei  hun Internationale  met daarin de zin , laat die pacifistenkliek  maar praten. Bij het herdenken is dus altijd goed om een moment van reflectie in te bouwen en tot zelfkennis te komen. Want oorlogen houden zichzelf in stand als mensen elkaar blijven isoleren.

Vanuit de wijsbegeerte ziet men de mens dan ook allerlei zaken van oorzaak en gevolg bijeen brengen om zo tot een logische verklaring der dingen en gebeurtenissen te komen, hoe onlogisch dan ook.
De Zwijndrechtse waard zit daar vol mee. Binnen de kerkelijke stromingen van christelijke aard en daarin weer de steeds verdergaande afsplitsingen binnen protestants, gereformeerd, vrijgemaakten, doopsgezindten, jehaova s , kerk der laatste dagen, Zwijndrechtse Nieuwlichters en dan allen die ik dan nog tekort doe omdat ik ze even niet noem. 

Maar op Koninginnedag en de dodenherdenking zie ik er wel in verschillende vormen de mensen van terug en zoals de pacifisten hun kaartje zagen weggenomen worden zie ik nu dat iedereen welkom is en dat er op 5 mei steeds meer bewustwordingsfeesten door heel Nederland plaatsvinden. Zelf heb ik ik in 1985 ook wel eens een bevrijdingsfeest georganiseerd, een popconcert in het toenmalige Kasjba waar ruim honderd jongeren naar toe kwamen. Waar het in die periode vaak vechten was, ook hierin kent Zwijndrecht een historie met Koninginnedag, was er die dag geen enkele probleem.

Misschien omdat we via het her denken een andere sfeer hadden neergezet. Iedereen mocht zijn ei kwijt zonder een ander daarmee lastig te vallen en daar zag je dus ook het type Spriet en Koekoek  wel. De jongeren wisten allemaal via hun eigen kleine randje hun ding te doen en daarmee te komen waar ze wilden wezen bij het popconcert. Een pons asinorum dus. Iedereen kreeg er gelijke ruimte mee zoals dat mooi past bij de stelling van Euclides die hoort bij pons asinorum.

Euclides is ook terug te vinden in het gerestaureerde Raadhuis aan het raadhuisplein waar de kermis altijd staat en de cirkel weer rond is binnen het denken in vaste stellingen zoals de gezegden die altijd wel weergeven. Alleen is Euclides heel strikt en vastgelegd. Zouden mensen volgens die stellingen leven dan zou er een mooie harmonie ontstaan zodat we nooit meer opnieuw een oorlog hoeven herdenken. Want nooit meer oorlog is een duidelijke kreet van de Pacifisten die op zo een dag graag gebezigd wordt maar die in de dagelijkse praktijk niet toegepast wordt.

Het mooie van het Her denken wat we in de week van  Koninginnedag doen  is dat we steeds meer verbroederen en oude tegenstellingen aan het vergeten zijn . We moeten daar nog nog wel een stap in maken maar die zetten we.  Als U langs een vredesmonument met loopt her denk dan eens dat het elke dag vrede mag zijn in je hart en je omgeving, de rest van de wereld en je zal je er alleen maar lekkerder door voelen. 

Ik heb goed nieuws en slecht nieuws, het slechte nieuws is dat ik geen nieuws heb maar het goede nieuws is dat er ruimte is om te herdenken. een zwaluw maakt nog geen zomer maar als we allemaal in vrede denken vanuit ons hart dan heerst er vanzelf vrede op aarde.