Is het Zwijndrechter of zwijndrechtenaar
Soms denk ik; wat zijn we toch een mopperaars. Maar dan bedenk ik mij meteen dat in dat woord veel humor zit. Het is wat raars wat er in zit en tevens iets van een mop dus waar maak ik mij druk over.
Nou dat kan ik beslist uitleggen waarbij ik tevens denk moet je het uitleggen. De opmerkingen van afgelopen maand die aan te duiden zijn als klagen of mopperen kunnen ook uitgelegd worden als kritisch volgen of gewoon als kritiek. Het is dus vooral hoe je het als beschouwer opneemt.
Kijk ik als beschouwer vanuit een groot denkraam dan is het heerlijk filosoferen. Ik bekijk dan de stelling vanuit alle hoeken en analyseer wat er gebeurt, aan de hand is of het oorzakelijk verband en dat dan in Zwijndrecht. Hoe komt dat? Door een bijeenkomst van oud Zwijndrecht.
Daar werden tal van opmerkingen geplaatst tijdens heel gezellige bijeenkomsten met mensen uit, in, van en over Zwijndrecht. Iedereen plaatste zijn eigen opmerkingen en de discussie kwam op gang over groenonderhoud om via diverse onderwerpen over te gaan naar monumentenbeleid. In het monumentale raadhuis van Zwijndrecht werd de discussie gevoerd in het voormalig postkantoor.
Voordat U helemaal de draad kwijtraakt moet ik even uitleggen dat er een rondleiding gegeven werd en dat het oude raadhuis van Zwijndrecht opgeleverd in maart 1933 van origine een huis, postkantoor, politiebureau n een bodewoning was naast een raadhuis met al haar functies. In dat oude postkantoor zit nog een originele kluis. Het was juist de inhoud van de kluis die het andere denken opleverde door een opmerking van een oud Zwijndrechter.
Hij aanschouwde de inhoud, voorheen paspoorten en andere belangrijke papieren en zag wat daar stond. “Ze hebben alles er uit gehaald en hebben de ezels er in laten staan.” Was de opmerking. Deze humor kwam vaker terug en is iets wat helpt om weer anders te beschouwen. Nu ben ik wel blij met deze vorm van humor maar als de onderwerpen in de moppersfeer komen krijgen ze wat raars.
Kort daarna kwam ik op de F16 , de hoge snelheids fietslijn, een cameraman tegen met een aangeplakte interviewer. Deze herkenden mij en vroegen of ik hun iets kon vertellen over die F16. Dat kan niet waar zijn dacht ik want ze hebben vast mijn column, op fietse, gelezen. Dat bleek niet zo te zijn maar ze waren vooral op zoek naar de zin van de F16 en het ontbreken van de bordjes hoe je van Dordrecht naar Rotterdam moest fietsen.
Bij navraag bleken zij van het programma Kanniewaarzijn te zijn. Meerdere keren dat ik voorbij fietste hielden zij mij aan omdat ze de weg kwijt waren. Ze hadden het geluk dat ik boodschappen deed en zo centraal woon. Ik kon ze aangeven dat ze vanaf het station moesten oversteken en gewoon rechtsaf gaan de vliegtuigjes volgen op de weg.
Blijkbaar deden ze dat niet want toen ik ze voor de derde keer tegen kwam vroegen ze mij nogmaals welke weg ze moesten volgen. Ik was het wel met ze eens dat er meerdere opties waren maar als ze echt goed keken dan zagen ze dat ze rechtsaf moesten zoals ik aangegeven had. Ik vertelde maar niet dat ze Op de Snelliusweg zouden uitkomen anders had men misschien gedacht dat die naam bij het fietspad hoorde.
Toen ik over de rotonde fietste begreep ik dat ze de pijlen op de weg hadden gevolgd. Daarom waren ze niet verder gekomen want de pijlen laten je een rondje rijden. Ze vroegen mij of de aanleg van de F16 zou zorgen dat de automobilist de fiets zou gaan pakken om zo de files te vermijden.
Ik moest terug denken aan de ezels in de kluis. Wie zet er nu ezels in een kluis en hoe verbeeld U de ezel. De ezel in de kluis is een schilderezel, handig voor presentaties en bij tentoonstellingen maar in de verbeelding denk je aan mensen, dieren, domoren.
Zijn het geen ezels die de bordjes op de F 16 nog steeds niet geplaatst hebben en is het niet dom om te denken dat de automobilist fietser gaat worden werd mij gevraagd. En dat vraag je aan mij stelde ik. Ik ben een Die Hard fietser, mijn zoon fietste elke dag de f 16 route toen die er nog niet was. Mijn dochter fietst in London.
Ja kon ik echter wel beamen het fietspad is niet het middel om iemand zomaar uit de auto te krijgen maar goede fietsroutes dragen wel bij om dit te stimuleren. Het enige wat dan wel nodig is zorgen dat de aansluitingen goed zijn en dat de fietser wel ziet hoe hij kan rijden. De cameraman en interviewer verlieten op mijn aanwijzingen de rotonde en reden terug naar Hilversum.
Als zij de route gevolgd hadden dan hadden ze zeker gezien dat er in de route haperingen zitten door het Zwijndrechtse ontwerp op de officiersvliet. Want door het ontbreken van bordjes heb je veel mogelijkheden om vanaf de Jeroen Boschlaan naar de Rotterdamse of langeweg te rijden .
Het ontwerp wat daar neergelegd wordt vormt nu al hoofdbrekens bij veel Zwijndrechters. Ook de discussie Zwijndrechtenaar of Zwijndrechter was een bespreekpunt voor oud Zwijndrecht. De oversteek vanaf de Jeroen Boschlaan is een discussie die gevoerd wordt maar vooral wat er verder op de rotonde gebeurt is opvallend.
Bewoners spreken mij aan als ze me zien, ik wordt gebeld krijg berichtten via messenger en mail over het verkeersgedrag, de wijze van rijden, oversteekplekken en die eindigen met de vraag hoe moet dat nu. Na de column op Fietse ben ik dus nog eens gaan kijken. Ja het klopt ik weet hoe ik moet fietsen maar met een ander denkraam, een andere bril op zie je plots waarom iedereen zo opgewonden is.
Als ik vanaf de Jansenlaan ter hoogte van het Ziekenhuis wordt neergezet naast een olifanten paadje, wat er ontstaan is omdat fietsers en wandelaars anders moeten omlopen en omrijden, en terugrijd dan valt het op dat de oversteek naar de Bootjessteeg niet meer kan. Ok dat is veiliger denk ik dan. Maar als ik dan naar mijn kennissen daar wil fietsen dan blijkt dit niet te gaan tenzij dat ik of over de stoep rij of een flink stuk moet omrijden.
Terwijl ik dat sta te bekijken zie ik ook nog dat de route over het fietspad die ik kies niet klopt. Ik had moeten oversteken maar wacht even die klopt ook niet want dat is pal naast de rotonde op een verkeersdrempel waar verkeer her en erin en uitrijd. De bootjessteeg met zijn toch wel bijzondere geschiedenis krijgt er weer een bij en de Jansenlaan met zijn verkeersstromen ook. Op de oude foto s is wel te zien hoe het was en het is ook wel logisch dat er voor de veiligheid in de toenemende drukte oplossingen worden gevonden.
Het was maar goed dat ik door de ezels in de kluis een ander denkraam ben gaan voorhouden en met een andere bril ben gaan kijken. Maar de ezels in de kluis klinken als de paarse krokodil. Ik voel me als een vlieg die met zijn gefacetteerde ogen overal heen vliegt en boven het probleem kan hangen.
Ik begrijp de mensen beter en zij mij waarom? om dat ik gewoon luister en mij voor hun blijf inzetten en columns blijf schrijven over al dat raars en niet mopper.